İRTİKAB is. [ ər. ] köhn. Günah iş görmə, günaha batma, pis və ya qadağan edilmiş bir iş görmə. □ İrtikab etmək – günah iş görmək, qadağan edilmiş pis bir iş görmək. Niyə verdin fənayə doğruluğu; İrtikab eylədin bu oğruluğu? M.Ə.Sabir.