MUNCUQ-MUNCUQ

sif.zərf Gilə-gilə, dənə-dənə, yumru-yumru, muncuq kimi (axan tər haqqında). Muncuq-muncuq tər tökmək.
– Bir az sonra görürəm bir ucaboylu oğlan; Yaxınlaşır, üzündən muncuq-muncuq axır tər. S.Rüstəm.

MUNCUQ
MUNCUQGÖZ
OBASTAN VİKİ
Muncuq Xan
Muncuq (Munçuk, Mundzuk və ya Moncak, yun. Μουνδίουχος, mac. Bendegúz; bilinmir, bilinmir – ən geci 435) — hunların bəylərindən. Haylandur boyundan, Balamirli sülaləsindəndir. Bilgə və İdil xanların atası, Rua xanın qardaşı, Uldız xanın oğlu idi.

Digər lüğətlərdə

епископа́т нагнои́ться недопека́ться пе́нистый подкисли́ть предоса́дный пропусти́ть сабота́жничество третьекла́ссница бале́тки брезгли́вость зубро́вка ноготки́ просла́вленный разыскно́й репортёрствовать сентиментали́ст скомнота сохнуть haft hemiparasite quiverful suds Turkey огораживание