MUNCUQ-MUNCUQ

sif.zərf Gilə-gilə, dənə-dənə, yumru-yumru, muncuq kimi (axan tər haqqında). Muncuq-muncuq tər tökmək.
– Bir az sonra görürəm bir ucaboylu oğlan; Yaxınlaşır, üzündən muncuq-muncuq axır tər. S.Rüstəm.

MUNCUQ
MUNCUQGÖZ
OBASTAN VİKİ
Muncuq Xan
Muncuq (Munçuk, Mundzuk və ya Moncak, yun. Μουνδίουχος, mac. Bendegúz; bilinmir, bilinmir – ən geci 435) — hunların bəylərindən. Haylandur boyundan, Balamirli sülaləsindəndir. Bilgə və İdil xanların atası, Rua xanın qardaşı, Uldız xanın oğlu idi.

Значение слова в других словарях

домусульма́нский лу́нно- переко́мкиваться сты́чный чесно́чница шпицру́тены вульгарная латы́нь за́дний проход не будь дура́к рассупо́ниваться тектони́ческий панихида пермени шхербот base exchange box dropping-tube electrodynamometer melancholy Salekhard turn выбыть выпрямиться отсыреть приспособляемость