f. və ə. 1) rabitəsiz, əlaqəsiz; 2) bağlanmamış, bağlı olmayan
прил. устар. см. nalayiq
sif. [fars. na… və ər. mərbut] Nalayiq, namünasib. Namərbut söz. – [Fəxrəddin bəy:] Bilirsən nə var, ana, belə namərbut hərəkət ancaq bizim bu xaraba
неприличный, недостойный, действие, неприличествующее порядочному человеку