TÜPÜRCƏK
сущ. тфу (куьш, цуькӀуьн); балгъан; ** tüpürcəyi qurumaq пер. тфу кьурун, гзаф кичӀе хьун, ччанда кичӀ гьатун; tüpürcəyini yalamaq кил. tüpürmək (tüpürdüyünü yalamaq).
Tüpürmək feilindən yelləncək qəlibi üzrə əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »TÜPÜRCƏK (ağız suyu) Bu cazibəli mənzərəni görərkən xəyalən bu ətləri ləzzətlə qovurdum.. yığın-yığın tüpürcək ağzını doldurdu (Çəmənzəminli); LÜĞAB A
Tam oxu »I сущ. 1. плевок (выплюнутый сгусток слюны) 2. слюна, слюни (жидкость, выделяемая особыми железами в полости рта человека и животного, способствующая
Tam oxu »is. Ağızdan tüpürülən ağız suyu; bəlğəm. ◊ Tüpürcəyi qurumaq məc. – bərk qorxmaq, qorxu keçirmək. Keçəl Həmzənin tüpürcəyi qurudu
Tam oxu »