прич. и прил. 1. hüq. özgəninkiləşdirilmiş (özgənin malı edilmiş; dövlət və ya cəmiyyət nəfinə zəbt edilmiş, alınmış); 2. adamayovuşmaz, adamdanqaçan.
прич. и прил. 1. hüq. özgəninkiləşdirilmiş (özgənin malı edilmiş; dövlət və ya cəmiyyət nəfinə zəbt edilmiş, alınmış); 2. adamayovuşmaz, adamdanqaçan.
-ая, -ое. см. тж. отчуждённо, отчуждённость 1) Отдалённый от других, обособленный, замкнутый. О-ое существование. 2) Ставший чужим, далёким кому-л. Они почувствовали себя отчуждёнными, далёкими. 3) юр
Tam oxu »