СЕБЯ

мест. 1. özünü, özümü; 2. собою sifətdən, üzdən; хороша собою üzdən (sifətdən) gözəldir; ◊ брать (взять) на себя üzərinə götürmək; за собой dalında, arxasında; выходить из себя özündən çıxmaq, hirslənmək; прийти в себя özünə gəlmək; у себя öz evində, öz otağında, öz yerində; от себя 1) özündən; 2) öz adından; про себя (читать) yavaşcadan, astadan, ürəyində (oxumaq); сам (сама, само) собою öz-özünə; само собою разумеется əlbəttə, şübhəsiz, özlüyündə aydındır; каждый отвечает за себя hər kəs özü üçün cavabdehdir; (быть) вне себя bax вне; сам (сама, само) за себя говорит bax сам; довлеть себе bax довлеть; брать (взять) себя в руки bax рука; углубиться в себя fikrə dalmaq.

СЕБЕСТОИМОСТЬ
СЕБЯЛЮБ

Значение слова в других словарях