( САРДАР т-б. ) фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) тайин са вилаятдин кьиле авайди. Бязибурун веревирдер Бязибуруз хьана дердер. Ифтарай Николайдин сердер Дустагъдиз мугьман хьана хьи. С. С. Амач лугьуз падишагь. Сурхай бажарагълу сардар хьиз, девирдин крарай кьил акъудиз алакьзавай фендигарни хьана. З. Р. Гьажи Давуд. Гилан Афганистандин чилерал хьайи и пачагьлугъ \[Бактрия. - А. Г.\] Александрой сердер Селеквида арадал гъанай. «Самур» газ., 2002, 21.ӀӀ. 2) кьил гвайди, кьиле авайди, виридалайни камаллуди. Я рушарин чӀехи сердер, Зи чандава гзаф дердер. Е. Э. Гуьзел, за ви тариф ийин. 3) (чӀехи гьарфунади: С) эркекдин хас тӀвар - Сердер. Зи къунши Сердер я, Серкер я Серкерни Жибин дулу ийизвай векьрекьрин. А. Ал. Хъен галачир рикӀ. Нянихъ бухгалтер Сердер халудин кӀеретӀ доминайрив къугъвадай, къуьзек абуруз яргъалай килигдай. З. Гь. Чкадив агакьай цуьквер.