СУД

урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) хьайи ва я авур къанунсуз кӀвалахдин себеб, жавабдар чирдай суал-жавабдин кар. 2) судья авай чка. \[Кукул-Дайи\]. Я вах, куьне чи кар гьи суддиз вугузва? Гь. Гь. Адетдин къармахра. Гагь ам вичин регистраци алудун патал суддиз физва. З. Э. Рамзият.

* шариатдин суд.

* суд \[суд-дуван рах. \] авун гл., ни нин хьайи ва я авур къанунсуз кӀвалахдин себеб, жавабдар чирдай суал-жавабдин кар кьиле тухун. - Эгер куьне суд-дуван тавуртӀа, за зун вацӀуз вигьида. Завай ихьтин адалатсузвал эхиз жедач. А. А. Лезгияр. Ихьтин къванер амай кьван гагьда, инсанри инсафсуздан суд- дуван ийиз, асиррилай асирралди адаз няне гуда. М. В. Гьарасатдин майдандал. Ада, суд ийидайла иштарак авунилай гъейри, документар туькӀуьрунин кӀвалахарни кьиле тухузвай. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. Суд ийидайла, жибиндиз пул татай дуьшуьшар жедачир. ЛГ, 2002, 15. V.

* суддиз вугун 1 гун\] гл., ни вуж хьайи ва я авур къанунсуз кӀвалахдай жаза гун тӀалабун патал суддиз арза авун. Амма папа винелди акъуд тийиз веревирдар ийизвай. Гагь ада Лукьман суддиз вугана аялриз алимент къачузва. З. Э. Рамзият.

СУГЪУЛДИЗ.
СУДУ

Значение слова в других словарях