СУД
n. court of law, tribunal, law court; trial, examination of facts by a judicial tribunal (Law); judicature, league of judges; judgement, verdict.
məhkəmə; суддин məhkəmə -i [-ı]; суд авун mühakimə etmək, işə baxmaq, iş kəsmək (məhkəmədə).
Полностью »урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) хьайи ва я авур къанунсуз кӀвалахдин себеб, жавабдар чирдай суал-жавабдин кар
Полностью »м 1. məhkəmə; находиться под судом işi məhkəmədə olmaq; 2. məhkəmə iclası; mühakimə; 3. rəy, fikir, qərar, mühakimə, hökm; ◊ страшный суд (dini) qiyam
Полностью »1. суд (дуван ийидай идара). 2 судьяяр. 3. суд, дуван. 4. дуван, фикир (са кардин гьакъиндай са касди лугьудай)
Полностью »-а; м. см. тж. судебный 1) Государственный орган, разбирающий гражданские споры и уголовные дела; помещение, в котором находится такой орган. Гражданский суд. Уголовный суд. Подать в суд на кого-л. Пр
Полностью »