араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) зияндин кардиз элкъвенвай нетижа. Хата гуьзетна, са кар ийимир, яр. Е. Э. Яр. Амма шаирди и еке хатадивай кьулухъди чӀугуначир. З. Э. ЧӀехи шаир. 2) зиян. Багъривилин рикӀ недай квак - терг тежедай завал багъдин, гьар емишдиз я вун хата - агъзурбура нифрет хьурай. А. Исм. Рубай. Машиндин къвалар бегьем эчекь хьана. Гена маса хата хьанач. 3. Э. Зулун пеш. Заз таксистдикай ам гьа сифтедилай хуьре акъвазайдалай инихъ гьяз авачир. Адахъ са хата галай хьиз тир заз. А. Къ. Нехирбанни лекь. 2 куьч. тӀуьни къене арадал гъидай чӀуру гьава. Ван алаз акъатай хатади аялдин чин яру авуна. Р, 3) ягъалмишвал. Акъатунни жегьил касдай са хата Заз ша лугьуз катзава хва гьекьеваз. А. С. Хцихъ галаз ихтилат.
* хата авач арал, 'къайгъу авач, фикирлу жемир' манадин ибара. \[Шабан\], Хата авач, кьей хва, рекьич вун. ГьакӀ, яцӀу якӀал хьанвай хер я. Ж. Эфендиев. Азадвилин рекье.
* хата авун гл., ни чӀуру нетижадин кӀвалах кьилиз акъудун. Къадир тежердаз куьмек авун хата авун лагьай гаф я. Р.