Lüdviq Qabillon

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Çap versiyası artıq dəstəklənmir və render xətaları ola bilər. Zəhmət olmasa brauzerinizi yeniləyin və əvəzinə standart brauzer çap funksiyasından istifadə edin.
Lüdviq Qabillon
Doğum adı Johann Otto Ludwig Gabillon[1]
Doğum tarixi 16 iyul 1825(1825-07-16)[1]
Vəfat tarixi 13 fevral 1896(1896-02-13)[1] (70 yaşında)
Vəfat yeri
Vəfat səbəbi serebrovaskulyar xəstəlik[d]
Vətəndaşlığı
Fəaliyyəti teatr aktyoru
Teatr
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

İohan Otto Lüdviq Qabillon (alb. Ludwig Gabillon; 16 iyul 1825[1]13 fevral 1896[1], Vyana[1]) — alman saray aktyoru, teatr rejissoru, teatr xadimi.

Haqqında

Fransadan qaçaraq Meklenburqda məskunlaşan Hugenotlar ailəsində anadan olub. 1844-cü ildə o, Rostokda bir teatr truppasına xor ifaçısı kimi daxil olur və ilk dəfə səhnədə debüt edir. 1846-cı ildə Julius Mosen onu Oldenburq Məhkəməsinin teatrına dəvət etdi. 1848-ci ildə Şverin məhkəmə teatrına köçdü. Təxminən 1851-ci ildə Kassel Dövlət Teatrında, sonra 1853-cü ilə qədər Hannover Opera Teatrında xidmət etdi. 1853-cü ildə Heinrich Laube onu Vyana Məhkəməsi Burgteatrına dəvət edir. Onlar Lüdviq Dessoir, Emil Devrient və Lina Fuhr-Valdau ilə birlikdə Londonun Sent Ceyms Teatrında böyük uğurla çıxış ediblər. Burqteatrın səhnəsində bir çox xarakterik rollar oynadı, repertuarında 300-ə yaxın rol var idi. Daha sonra direktor vəzifəsinə təyin oldu. 1875-ci ildən 1895-ci ilə qədər Qabillon Burqteatrın direktoru olub. Onun həyat yoldaşı Zerlina Qabillon — eyni teatrın aktrisası, intriqaların və zərif dünyəvi xanımların rollarında təkrarolunmaz idi. İnsult nəticəsində dünyasını dəyişib.

Xatirəsi.

Onun adı Vyananın on altıncı səmtindəki küçələrdən birinə — Ottakrinqə verilmişdir.

İstinadlar

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Deutsche Nationalbibliothek Record #116326557 // Ümumi tənzimləmə nəzarəti (GND) (alm.). 2012—2016.
  2. 1 2 3 4 5 6 Minor J. Gabillon, Ludwig // Biographisches Jahrbuch und Deutscher Nekrolog (alm.). / Hrsg.: A. Bettelheim B. Vol. 1, 1896. S. 432–440.