İnternetin əsas şəbəkələri – böyük və strateji cəhətdən bir-birinə bağlı kompüter şəbəkələri və İnternetin əsas ruterləri arasında əsas məlumat daşıyıcıları ilə müəyyən edilə bilər. Bu məlumat marşrutları kommersiya, hökumət, akademik və digər yüksək tutumlu şəbəkə mərkəzləri, eləcə də ölkələr, qitələr və okeanlar arasında internet trafikini mübadilə edən, İnternet mübadiləsi nöqtələri və şəbəkəyə giriş nöqtələri tərəfindən yerləşdirilir. İnternet xidmət provayderləri, ilk növbədə hesablaşmadan azad baxış prinsipi ilə idarə olunan, özəl olaraq razılaşdırılmış qarşılıqlı əlaqə müqavilələri ilə İnternet magistral trafikində iştirak edirlər.
Nəticədə İnternet, onun magistral şəbəkələri mərkəzi nəzarət və ya koordinasiya vasitələrini etibarlı saymır və heç bir qlobal şəbəkə siyasətini həyata keçirmir. İnternetin davamlılığı onun əsas memarlıq xüsusiyyətlərindəndir. Xüsusən də şəbəkə elementlərində mümkün qədər az şəbəkə statusu və nəzarət funksiyalarının yerləşdirilməsi ideyasından irəli gəlir. Bunun əvəzinə məlumatların bütövlüyünü, etibarlılığını və autentifikasiyasını təmin etmək məqsədilə əməliyyatların əksəriyyətini yerinə yetirmək üçün əlaqənin son nöqtələrinin etibarlılığı fikrinə əsaslanır. Bundan əlavə, müasir şəbəkə əlaqələri yüksək dərəcədə çoxlu və mürəkkəb real vaxt marşrutlaşdırma (router) yükünü tarazlaşdırmaq və həddindən artıq yüklənmənin qarşısını almaq üçün alternativ rabitə yolları təmin edir.
Tier 1 şəbəkələri kimi tanınan ən böyük provayderlər o qədər əhatəli şəbəkələrə malikdirlər ki, onlar digər provayderlərdən tranzit müqavilələri almırlar.[1]