Belqorod knyazlığı (rus. Белгородское княжество; X—XIII əsrlər) — Rusiyanın feodal torpaqlara bölündüyü dövrdə mövcud olmuş qədim rus udel knyazlığı. Knyazlığın paytaxtı Belqorod-Kiyev olmuşdur — o vaxtlar şəhərin adı sadəcə Belqorod idi.
Vassal | |
Belqorod knyazlığı | |
---|---|
rus. Белгородское княжество | |
|
|
Paytaxt | Belqorod-Kiyev |
Rəsmi dilləri | Qədim rus dili |
Dövlət dini | pravoslavlıq |
İdarəetmə forması | monarxiya |
991-ci ildə böyük knyaz Vladimir Svyatoslaviç İrpen çayının sahilində bir qalanın əsasını qoydu və onu Belqorod adlandırdı. Belqorod knyazlığı müstəqil deyildi, onun paytaxtı Kiyevə aparan yolda forpost rolunu oynayırdı. Belqorod Kiyev knyazlarının iqamətgahı, daxili çəkişmələr zamanı sığınacaq yeri idi. 1117-ci ildə Vladimir Monomax Belqoroda öz böyük oğlu Mstislavı rəhbər təyin edir[1].
1240-cı ildə Belqorod-Kiyev Monqolların Rusiyaya hücumu zamanı darmadağın edilir. Bundan sonra tarixi salnamələrdə nə knyazlığın, nə də şəhərin adı çəkilir. Bu gün Beloqorodka kəndinin yaxınlığında tarixi şəhərin xarabalıqları qalmışdır[1].