Hüquqi münaqişə (lat. collisio — «qarşıdurma, toqquşma») — eyni və ya əlaqəli hüquqi münasibətləri tənzimləyən normativ hüquqi aktlar arasında, habelə dövlət orqanlarının səlahiyyətləri arasında yaranan fikir ayrılıqları və ya ziddiyyətlər.
Beynəlxalq xüsusi hüquqda bunlar müxtəlif dövlətlərin mülki normaları arasında ziddiyyət kimi qəbul edilir. Dövlət və hüquq nəzəriyyəsində ona daha geniş şəkildə baxılır. Toqquşma iki məcburi xüsusiyyətə malik olmalıdır: avtonomiya və toqquşma.
Toqquşma oxşar anlayışlardan fərqləndirilməlidir: ziddiyyət, hüquqi konflikt, hüququn rəqabəti, hüquqi səhv, çıxılmaz nöqtə, boşluq.
Bir-birinə zidd olmayan iki, üç və ya daha çox norma əlaqəli ictimai münasibətlərin eyni dairəsini yalnız müxtəlif dərəcədə spesifiklik, təfərrüat, həcm və s. ilə tənzimləyən hüquq normalarının ziddiyyətlərindən onların rəqabətini ayırd etmək lazımdır. qeyri-bərabər hüquq yaradıcı orqanlardan irəli gələn müxtəlif hüquqi qüvvə və səviyyəli qayda, normalar. Belə hallarda, normalar həqiqətən bir-biri ilə rəqabət aparır və prinsipcə, bu normaldır. Mənfi və əlbəttə ki, arzuolunmaz bir hadisə, nəinki uyğunsuz, həm də tez-tez bir-birini istisna edən təlimatların bir-biri ilə toqquşduğu zaman dəqiq toqquşmalardır. Rəqabətin heç bir muxtariyyət əlaməti yoxdur. Rəqabət yalnız bir hüquq sahəsində yaranır. Rəqabət yalnız ümumi və xüsusi normalar arasında yaranır. Rəqabət yalnız konkret hüquqi münasibətlə bağlı yaranır. Rəqabət daxilə, normanı təkmilləşdirməyə yönəlib.
Qanunda boşluq hüquqi təsir dairəsinə daxil edilmiş və ya daxil edilməli olan ictimai münasibətlər sahəsində yaranmış və ya yarana bilən mübahisənin peşəkar hüquqi qiymətləndirilməsi üçün zəruri olan hüquq normalarının tam və ya qismən olmamasıdır. iqtisadi, sosial, siyasi və digər əlaqələrə görə).
Obyektiv (bəzi mənbələrdə “təbii”) və subyektiv var. Münaqişələr ciddi hüquqi problem yaradır.
Obyektiv səbəblərdən yaranan toqquşmalar sosial münasibətlərin inkişaf dinamikası ilə əlaqələndirilir ki, bu da bu münasibətləri tənzimləyən normaların dəyişdirilməsi, əlavə edilməsi və konkretləşdirilməsi zərurətini doğurur. Hüquqi tənzimləmədə düzəlişlərin vaxtında edilməməsi qaçılmaz olaraq əvvəllər mövcud olan normaların məzmunu ilə dəyişmiş vəziyyətin yeni hüquqi formalaşdırılması ehtiyacları arasında ziddiyyətlərə səbəb olur.[1]
Obyektiv amillərin yaratdığı toqquşmalar həm də ictimai münasibətlərin xarakterinin özəllikləri və onların differensial tənzimlənməsi zərurətindən yaranır. Sosial münasibətlərin özü onların müxtəlif hüquqi vasitələrlə tənzimlənməsini nəzərdə tutur.
Münaqişələrə səbəb olan subyektiv səbəblər qanun yaradıcılığı prosesinin xüsusiyyətləri, dövlət orqanlarının və vəzifəli şəxslərin qanun yaradıcılıq səlahiyyətlərinin müəyyən edilməməsi ilə bağlıdır. Nəticədə eyni ictimai münasibətlər müxtəlif səviyyələrdə hüquqi həllini ala bilər. Subyektiv konfliktlər hüquq texnikasındakı səhvlər, hüquqi tənzimləmələrin düzgün tərtib edilməməsi, qeyri-müəyyən termin və konstruksiyalardan istifadə, dilçilik qaydalarına əməl edilməməsi, üslubi sərtlik nəticəsində də yarana bilər.