Kəraçi tarixi Pakistanın Sind bölgəsində təbii liman var idi və əvvəllər Sindi qəbilələrinə aid yerli balıqçı tərəfindən balıqçılıq limanı olaraq istifadə edilmişdir. Arxeoloji qazıntılar, Tunc dövründən bəri limanın əhəmiyyətini göstərən Hind vadisi sivilizasiyasına gedən bir dövrü aşkar etdi. Banbhor liman şəhəri bölgədə əhəmiyyətli bir ticarət mərkəzi rolunu oynayır və eranın başlanğıcında qurulmuşdu, Liman Krokola, Morontobara limanı və Hind-Yunan Baktriya Krallığının dəniz limanı Barbarikon kimi yunanlar tərəfindən müxtəlif adlarla qeyd edilmişdir. (bəzi Yunan mətnlərinə görə Ratya və Ramya) .[1] Ərəblər isə bunu Debal limanı kimi tanıyırdılar, Məhəmməd bin Qasımın fəth qüvvəsini eramızdan əvvəl 712-ci ildə Sində (Cənubi Asiyanın qərb küncünə) apardığı yer idi. Banbhora yaxın, müasir Kəraçidə. Manora adasının yaxınlığında ilk müasir liman şəhəri 19-cu əsrin sonlarında İngilis müstəmləkəsi Rac dövründə quruldu.
Kəraçinin qədim adları arasında: Krokola, Barbarikon, Nava Nar, Rambaq, Kurruk, Karak Bander, Auranqa Bandar, Minnaqara, Kolaçi, Morontobara, Kolaçi ya Qot, Banbhor, Debal, Barbarice və Kraçi var
Yunanlar bu yeri bir çox adla qeyd etdilər: Krokola, İskəndərin Hind Vadisində etdiyi planından sonra Babil üçün bir donanma hazırlamaq üçün düşərgə qurduğu yer; Morontobara və Baktriya səltənətinin limanı olan Barbarikon.
Debal və Bhanbhor, müasir Kəraçi şəhərinin yaxınlığında qurulmuş qədim liman şəhərləri idi. Skifo-Parfiya dövrünə aiddir və eramızın 8-ci əsrində ərəblərin ixtiyarına keçməzdən əvvəl Hindu Buddist krallıqları tərəfindən idarə edilmişdir. 13-cü əsrdə tərk edilmişdi. Eramızın 727-ci ilə aid bölgədəki ən qədim məscidlərdən birinin qalıqları hələ də şəhərdə qorunub saxlanılır.
İndiki Kəraçi şəhəri, Bəlucistan və Makran bölgələrindən olan Bəluc tayfaları tərəfindən məşhurlacaq bir şəkildə "Kolaçi" olaraq quruldu və bu ərazidə kiçik bir balıqçılıq icmasını yaratdı.[2] Orijinal icmanın nəsilləri hələ də Kəraçi limanının yaxınlığında yerləşən Abdullah Qat adasında yerləşən ərazidə yaşayırlar. Sind Moğol inzibatçısı Mirzə Qazi Bəy, Tatta şəhərləri də daxil olmaqla, (Makran sahili və İndus deltası kimi bölgələrdən ibarət) sahil Sindinin inkişafı üçün kredit götürülmüş ilk tarixi şəxsiyyətlərdən biri idi.[3][4]