Katsuşika Hokusay (葛飾 北斎?, 31 oktyabr 1760[2][3] – 10 may 1849[4][3][…], Asakusa[d], Edo[d]) — yapon ukiyo-e rəssamı, illüstrator, oymaçı. Əsl adı Tokitarodur, ən məşhur təxəllüsü "Hokusay" yapon dilindən tərcümədə "şimal studiyası" deməkdir.[5]
Hokusay | |
---|---|
葛飾 北斎 | |
| |
Doğum tarixi | |
Doğum yeri | Edo (indiki Tokio) |
Vəfat tarixi | |
Vəfat yeri | Edo (indiki Tokio) |
Həyat yoldaşları |
|
Fəaliyyəti | rəssam, ksiloqraf[d], illüstrasiyaçı[d], incəsənət xadimi, qrafika ustası[d], rəssam-qravürçü[d], dizayner, memarlıq çertyojçusu[d], vizual incəsənət rəssamı, boyakar[d] |
Janrlar | ukiyo-e[1], portret[1] |
Stil | ukiyo-e |
Tələbələri | II Katsuşika Tayto[d], Yaşima Qakutey[d], Numata Qessay[d] |
Təsir edib | impressionizm |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Hokusay antologiyalar, erotik kitablar, rəsm albomları, əllə rənglənən kitablar və tarixi romanlar kimi bir çox fərqli növdə iş hazırlamışdır.[5] Əsərlərinin böyük hissəsini 60 yaşından sonra çəkmişdir.[5] O, Asiya tərzi iki ölçülü perspektiv anlayışını buraxıb, Qərb tərzində olan rəsmlərdə gördüyü yeni perspektiv texnikasını mənimsəmiş, rəmslərini bu texnika ilə hazırlamağa başlamışdır.[5] Dünyanın qalan hissəsindən izolyasiya olmuş Yaponiyada ənənəvi rəsm texnikasından çox fərqlənən bu yeni rəsm texnikasını dövrün Yaponiyasında inqilabi dəyişiklik kimi görülmüş, Hokusayın Qərb dünyasında tanınmasında rol oynamışdır.[5]
Hokusayın əsərləri Vinsent Van Qoq kimi bir çox sənətkara ilham mənbəyi olmuş, onun 75 yaşında çəkdiyi 3 cildlik "Fuci dağının 100 görünüşü" kitabı Avropa incəsənətində təsir göstərmişdir.[5] Həyatı boyunca 30 mindən çox əsər işləmişdir.[5]
Katsuşika Hokusay 1760-cı ildə Edo şəhərində (indiki Tokio) Katsuşika bölgəsində anadan olmuşdur.[5] Doğum adı Tokitarodur. Altı yaşında güzgü istehsalçısı atasının yanında güzgülərinin ətrafını rəngləyərək rəssamlığa başlayır.[5]
Daha sonra kitabxanada katiblik, bir ağac kəsicisinin yanında şagirdlik edir.[5] 18 yaşında ukiyo-e sənətkarı Katsukava Şunşonun studiyasına qəbul edilir və ustası kimi məhkumlar, gündəlik hadisələr və kabuki aktyorları kimi mövzulara yönəlir.[5] İlk ad dəyişikliyini burada edir. Ustası tərəfindən verilən Şunro adı ilə ilk dəfə 1779-cu ildə bir neçə kabuki aktyorunun rəsmini çəkir.[5]
Hokusay karyerasının ilk illərində uşaqlar üçün oyuncaqlar da hazırlamışdır.[5] Diaroma adlandırlan 3 ölçülü mənzərə modelləri və içində kiçik peyzajların olduğu stol oyunları hazırlayır.[5] 1793-cü ildə ustası Şunşonun ölümündən sonra fransız və holland sənətkarların mis qravüralarından gördüyü Avropa üslubllarını və digər incəsənət üslublarını mənimsəyir.[5] Daha sonra ukiyo-enin ənənəvi mövzusu olan aktyorlardan uzaqlaşır.[5] Bunun əvəzində müxtəlif sosial təbəqələrdən olan yapon xalqının gündəlik həyatının mənzərələrinə diqqətini yönəldir.[5] Bu dəyişiklik ukiyo-e və Hokusayın karyerasında əhəmiyyətli bir andır.[5] "Ryoqoku körpüsündə atəşfəşanlıq" adlı əsəri Hokusayın həyatının bu dövrünə aid rəsm əsəridir.[5]
Ustasının ölümündən sonra ilk həyat yoldaşını itirən Hokusay bir oğlu və bir qızı ilə yaşamağa başlayır.[5] 1797-ci ildə yenidən evlənir və həyatının bu dövründə "şimal studiyası" mənasına gələn və ən çox tanındığı adı "Hokusay" adını götürür.[5] Bu ad dəyişikliyi Hokusayın həyatının ən əhəmiyyətli dövrüdür.[5] Hokusay həyatı boyunca bir çox dəfə ev dəyişdirir (təxminən 93 fərqli ev) və bir çox təxəllüs götürür.[5] Birdən çox təxəllüsdən istifadə etmək dövrün Yaponiya sənətkarları üçün ümumi bir cəhət olsa da, onun təxəllüslərinin sayı digərlərinə nəzərən daha çoxdur.[5] Həyatı boyunca 30-dan çox təxəllüsdən istifadə etmişdir.[6] Bu, Hokusayın üslubundakı dəyişikliklərlə əlaqələndirilir.[5]
1800-cü ilə kimi ukiyo-eni portretdən başqa məqsədlər üçün istifadə etməyə başlayır.[5] Həmin il iki mənzərə kolleksiyasını - "Şərq qapısının məşhur mənzərələri" və "Edonun səkkiz mənzərəsi"ni yayımlayır.[5]
1806-1815-ci illərdə Hokusay yomihon və ya oxuma kitabı adlandırılan, illüstrativ kitab janrına yönəlir.[5] Vaxtının böyük hissəsini yomihonlara ayrırır və yaxşı gəlir əldə edir.[5] Bu zaman üslubunda da dəyişikliklər edir.[5] Ənənəvi ukiyo-e dünyasından uzaqlaşaraq daha güclü fiqurlara yönəlir.[5] Samuraylar, döyüşçülər, əfsanələrdəki canlılar əsərlərinin mövzusu olur.[5]
1811-ci ildə 51 yaşında ikən Hokusay adını dəyişdirib Tayto edir və karyerasında "Hokusay Manqa" adlı yeni dövr başlayır.[5] Hokusay realizmə yönəlmiş bu manqa təsvirlərindən minlərcəsini hazırlayır.[5] Əvvəlcə pul qazanmaq və daha çox şagird cəlb etmək üçün hazırladığı bu eskiz seriyası, daha sonra sənətkarın bir çox üslub kəşfi etməsinə səbəbolur.[5]
Çəkdiyi bu rəsmlər Yaponiyada manqanın ilk böyük ustası olaraq xatırlanmasına səbəb olur və Yaponiyada müasir manqanın ortaya çıxması kimi qeyd olunur.[5] "Hokusay Manqa" başlığı altında toplanan bu işlər daha çox eskiz tərzindədir.[5] Hokusayın kitabı həmin dövrdə Yaponiyada bütün dövrlərdə ən çox satılan kitaba çevrilir.[5] O qədər məşhur olur və o qədər bəyənilir ki, sonrakı 64 il boyunca 14 yeni "Hokusay Manqa" cildi nəşr olunur.[5] Seriyanın son 3 kitabı Hokusayın 1849-cu ildəki ölümündən sonra çapdan çıxır.[5]
Hokusay əsərlərinin ictimai yerlərdə sərgilənməsini sevirdi.[5] Festivallarda 200 kv. metrlik kağızlarda çəkdiyi əfsanəvi personajların nəhəng rəsmləri ilə performans göstərir, müsabiqələrdə qatılırdı.[5]
1820-ci ildə özünə Ritsu adını götürür.[5] 1828-ci ildə ikinci həyat yoldaşını itirən Hokusay bir neçə dəfə iflic olur, nəvəsinin borclarına görə maddi çətinliyə düşür.[5] 1830-cu ildə 70 yaşında ikən məşhur "Kanaqavada böyük dalğa" əsərinin də daxil olduğu "Fuci dağının 36 mənzərəsi" adlı rəsm seriyasına başlayır.[5] "Kanaqavada böyük dalğa" əsəri Hokusayın növbəti nəsillərə də ilham mənbəyi olmasına səbəb olur.[5] Bunlarda biri də Vinsent Van Qoqdur.[5] Van Qoq "Ulduzlu gecə" əsərini çəkərkən "Kanaqavada böyük dalğa" əsərindən ilhamlanmışdır.[5]
1839-cu ildə yanğın nəticəsində Hokusayın studiyası və bir çox işi məhv olur.[5] Hokusay 10 may 1849-cu ildə ölmüşdür.[5] Qəbir daşında istifadə etdiyi son təxəllüs Qakyo Rocin Manci (azərb. Rəssamlıqdan dəli olan qoca adam) yazılmışdır.[6]