Narrativ

Narrativ (lat. narrare; mənası – "nağıl etmək, demək") — söz və ya obrazlar ardıcıllığı şəklində oxucuya və ya dinləyiciyə təqdim edilən, bir-biri ilə əlaqəli hadisələrin müəyyən toplusu haqqında öz-özünə yaradılmış nağıl etmə.^[1] "Narrativ" termininin mənalarının bir hissəsi ümumi işlənən "povest", "hekayə" sözləri ilə üst-üstə düşür.^[2][3] Narrativ doktrinası narratologiyanın çərçivəsindədir.

• Калмыкова Е. С., Мергенталер Э. Нарратив в психотерапии: рассказы пациентов о личной истории (часть II) // Журнал практической психологии и психоанализа, № 2, 2002 г.
• Карабаева А. Г. Нарратив в науке и образовании // Инновации и образование: Сборник материалов конференции. Серия «Symposium», вып. 29. — СПб.: Санкт-Петербургское философское общество, 2003. — С. 89—96.
• Можейко М. А. Нарратив // История философии. Энциклопедия. Мн.: Интерпрессервис; Книжный Дом. А. А. Грицанов. 2002.
• Брокмейер Й., Харре Р. Нарратив: проблемы и обещания одной альтернативной парадигмы
• Алексанян, Елена Ашотовна. Новации нарратива XX века (Les innovations du style narratif du XX siècle). Вена. 2005.
• Повествование // Литературная энциклопедия терминов и понятий. Институт научной информации по общественным наукам РАН: Интелвак. Под ред. Николюкин, Александр Николаевич. 2001.