Avtomobil nəqliyyatı — Nikaraqua Respublikasının nəqliyyat növü.
Bu məqaləni vikiləşdirmək lazımdır. |
Yol nəqliyyatının ölkə iqtisadiyyatındakı rolunun artması (və atlı nəqliyyatın rolunun azalması) avtomobillərin sayının artması səbəbindən 20-ci əsrin birinci yarısında baş verdi.
Yol nəqliyyatının rolu yalnız 1948-ci ildə Pan Amerika magistralının ölkədən keçən 368 kilometrlik hissəsinin inşası başa çatdıqdan sonra sürətlə artmağa başladı.[1] Lakin 1950-ci illərdə ölkənin yol şəbəkəsi inkişaf etməmiş və magistral yolların uzunluğu qısadır. 1952-ci ildə ölkədə 4.3 min vasitə var idi.[2] 1960-cı illərin birinci yarısında atlar, qatırlar, öküzlər və eşşəklər hələ də əsas nəqliyyat növü idi.[3]
1970-ci illərin əvvəllərində avtomobil nəqliyyatı artıq ölkənin yük dövriyyəsində aparıcı rol oynamışdır. 1972-ci ildə ölkənin avtomobil parkı 55 min avtomobildən ibarət idi (bunlardan 33 min maşın)[4], 1974-cü ildə 52 min avtomobildən (bunlardan 32 min maşın).[5]
1979-cu ildəki Sandinista inqilabından sonra yol şəbəkəsinin genişləndirilməsi və yaxşılaşdırılması başladı (xüsusən əvvəllər ölkənin qalan hissəsindən təcrid olunmuş şimal və şərq bölgələrində)[6], bununla belə, ziddiyyətlərin hərəkətləri nəticəsində yolların mədənçiliyi başladı[7], nəqliyyat infrastrukturunun xeyli hissəsi Vasitənin bir hissəsi zədələnmiş və ya məhv edilmiş, məhv edilmiş və zədələnmişdir. Nəqliyyatdakı vəziyyət, ABŞ-nin Nikaraquanın tətbiq etdiyi iqtisadi mühasirəsi ilə mürəkkəbləşmişdi (1980-ci illərin əvvəllərinə qədər ölkənin motorlu nəqliyyat vasitəsi parkının əsasını ABŞ istehsalı olan, əsasən ikinci əl vasitələrdən ibarət olduğu və uzun müddətdir işlək olduğu üçün) çətinləşdirdi. 1980-ci illərin əvvəllərindən bəri hökumət avtomobil parkını standartlaşdırmağa çalışdı — CMEA ölkələrinin sənaye əməkdaşlığı proqramına uyğun olaraq, SSRİ Nikaraqua avtomobillərinə və ağır yük maşınlarına (əsasən Lada və UAZ avtomobilləri, KamAZ və KrAZ yük maşınları), GDR — orta və yüngül Yük maşınları (IFA və 'Robur'), kənd avtobusları və MZ motosiklləri və Bolqarıstan — 'Çavdar' avtobusları.[8]
1988-ci ildə ölkənin avtomobil parkı 70-dən çox avtomobil modelindən ibarət idi.[9]
25 fevral 1990-cı ildə, neoliberal islahatlar siyasətinə başlayan ABŞ-nin dəstəyi ilə[10] Violeta Barrios de Chamorro ölkənin prezidenti oldu.
1990-cı ilin yazında ABŞ-də və digər bir neçə xarici ölkədə 'nəqliyyat vasitələri ilə problemi tez bir zamanda həll etmək' üçün kreditlər və kreditlər alındı, vəsaitin bir hissəsi ABŞ-də işlənmiş avtomobillər və avtomobil hissələri almaq üçün ayrıldı (xüsusən İspaniyadan məqsədli bir kredit götürüldü. Avtobusların alınması).[11]
1990-cı ilin aprelində ABŞ Nikaraquada mal satışına qoyulan embarqonu ləğv etdi və köhnə 'Tip C' məktəb avtobuslarını satdı (sonrakı onilliklərdə Nikaragua'da şəhərlərarası avtobusların əsas növü oldu).
Daha sonra, Chamorro-nun islahatları və kredit və kreditlərin qaytarılması zərurəti nəticəsində ölkədə iqtisadi böhran başladı.