Qarğıma - türk, anadolu və altay xalq inancında qarğış, bəddua. Anadoluda Kargış (Karış) və monqolcada Harah olaraq da deyilər. Bir insan üçün pis xahişlərdə etmək və bu məqsədlə Tanrıya yaxarmaq. Anadoluda "Qarış Vermək" təbiri lənət oxumaq, bəddua etmək mənasında istifadə edilir. "Ah Etmək" də bənzər mənalara malikdir. "Ahım Çıxdı" cümləsində olduğu kimi. Qarğımak (Qarğış Etmək) feli ilə də istifadə edilər. Qarğa quşu, həm rəngi həm də Nuh tərəfindən özünə qarğındığı üçün bu adı almışdır.
İlənc - türk və altay xalq mədəniyyətində və inancında lənət. Pis qədər, pis son, fəlakət kimi bir insanın başına gələn və arxasını buraxmayan mənfi hallar. Bir növ cəza olaraq qəbul edilər. Ayrıca bu kimi hallara qarşı xahişlərdir. Türk inancında haqsız yerə edilən lənətin adamın özünə dönəcəyinə inanılar. İlənmək feli ilə də istifadə edilər. Bu halda bir adam üçün pis xahişlərdə etmək, başına fəlakət gəlməsini istəmək deməkdir.
(Kar/Qar) kökündən törəmişdir. Lənətləmək, ah etmək mənaları vardır. Qargı, qısa nize deməkdir, dəlicilik mənasını verər. Lənətin bir mizraq kimi dəlici bir silah olduğunu ağla gətirər. Qara, qaranlıq, qarğa sözləriylə eyni kökdəndir.