Rövzət Dəmirçizadə

Rövzət Dəmirçizadə (d. 3 yanvar 1939, Nuxa (indiki Şəki şəhəri) – ö. 15 aprel 2010, Bakı) — şair, 1980-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü idi.

Rövzət
Rövzət Əzəl oğlu Dəmirçizadə
Doğum tarixi	3 yanvar 1939
Doğum yeri	Nuxa, Azərbaycan SSR
Vəfat tarixi	15 aprel 2010 (71 yaşında)
Vəfat yeri	Bakı, Azərbaycan
Dəfn yeri	Bakı
Atası	prof. Əbdüləzəl Dəmirçizadə
Təhsili	Ali
Fəaliyyəti	şair

Rövzət Dəmirçizadə məşhur dilçi alim, professor Əbdüləzəl Dəmirçizadənin qardaşı oğlu idi. Lakin Əbdüləzəl Dəmirçizadə onu rəsmən oğulluğa götürmüşdü.

Rövzət Dəmirçizadə 20 yaşında olarkən, bədbəxt hadisə nəticəsində şikəst olmuşdu və bundan sonra ancaq əlil arabası ilə hərəkət edirdi. Buna baxmayaraq, o, Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun filologiya fakültəsində müvəffəqiyyətlə təhsil almış, 1980-ci ildən isə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul edilmişdir.

2010-cu ildə Bakıda vəfat etmişdir.^[1]

İlk şeirlər kitabı 1968-ci ildə, səkkizinci və sonuncu kitabı isə 2008-ci ildə nəşr olunub.

Şəkidə nəşr olunan "Şəki fəhləsi", "İpəkçi" və "Şəkinin səsi (qəzet)|Şəkinin səsi" qəzetlərində müxtəlif vaxtlarda Rovzətin onlarla şeiri dərc edilib.

1. Qatarda (1968);
2. Tut ağacım (1971);
3. Səhər duyğuları (1974);
4. Səslər (1978);
5. Çörək ətri (1981);
6. Ürəyimdə yaşayanlar (1986);
7. Arzu gülü (1990);
8. Dünyaya və özümə bir baxış (2008).

• "İpəkçi" qəzeti, №5, (2269), 28 aprel, 2010-cu il.
• Almaz Ülvi, Xalq qəzeti.-2009.- 1 sentyabr.- S. 6.“Sönməyən ulduzlar” məclisində görüş.