Rəssamlığın alleqoriyası — hollandiyalı rəssam Yan Vermeerin rəsm əsəri[5], Vyanın Sənət Tarixi Muzey kolleksiyasına aiddir.[6]Əsər XVI əsr Hollandiyada çəkilmiş və rəssamlığın sənət, ilham və proses kimi metaforik təsvirini əks etdirir. Əsərin hər bir detalı dərin məna daşıyır və rəssamlığın mahiyyətini simvolik olaraq ifadə edir.[7]
Rəssamlığın alleqoriyası | ||
---|---|---|
De schilderkunst | ||
| ||
Rəssam | Yan Vermeer | |
Tarixi | 1666/1668 | |
Üslubu | məişət janrı[1] | |
Ölçüləri | 120 × 100 | |
Materialı | yağlı boya[d][2] | |
Saxlanıldığı yer | Vyana | |
Saytı | wga.hu/html/v/vermeer/03… | |
İnventar nömrəsi | GG_9128[1], 1284[3][4], 1096a[3][4] | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Əsərin sol tərəfində rəssam arxası tamaşaçıya dönük vəziyyətdə təsvir olunub.[8]Bu şəxs ya Vermeerin özü, ya da ümumilikdə rəssamlıq peşəsini təmsil edən bir obrazdır. Rəssam məharətlə modelin portretini çəkir. Mərkəzdə gənc qadın Yunan mifologiyasının Klio adlı Muzasını təmsil edir. O, əlində truba və tarix kitabı tutur ki, bunlar şöhrət və yaddaşın simvoludur. Əsərin sağ tərəfində ağır bir pərdə kənara çəkilmiş kimi təsvir olunub.[9]Bu detal, tamaşaçını sanki gizli bir səhnəyə baxırmış kimi hiss etdirir və sənətin "teatrallığını" vurğulayır. Divarda asılmış böyük xəritə Hollandiya Respublikası dövrünü təmsil edir və sənətin milli kimliyə bağlılığını simvollaşdırır.[10][11]
Klio (Muzanın obrazı) — tarixi və yaddaşı qorumaq üçün sənətin rolunu təmsil edir[12]. Pərdə — sənətin həyatın pərdəsini qaldıraraq gizlini aşkar etməsi ideyasını əks etdirir. İşıq isə sənətin həqiqəti əks etdirmək gücünü simvollaşdırır. Vermeerin işıqdan istifadə etməsi və detallara diqqəti bu əsərdə öz zirvəsinə çatır. O, optik dəqiqliklə interyer və tekstura elementlərini təsvir edir.[13]
Vermeer yaradıcılığının yetkin və gec dövrlərinin əsərləri arasında bu rəsm daha böyük ölçüsü ilə seçilir ki, bu da rəssamın “janr mövzularında adi kətan diapazonundan” daha çox obrazlı miqyasda vəzifə qoyduğunu göstərir.[14]Rəssamın kompozisiya strukturları daha az parlaq, lakin məzmunca daha dərin və zəngindir və Vermeer bu rəsmdə rəssamın xüsusi məharətini nümayiş etdirir. Eyni zamanda, o, obrazı hər hansı bir kompozisiya dominantının ətrafında qurmaqdansa, müxtəlif motivlərin və vurğuların sərbəst vəhdətini yaradır, hətta perspektivin yoxa çıxma nöqtəsini neytral yerdə — divarda, oturanın solunda, xəritənin aşağı çarpaz çubuğunun taxta topunun altında.[15]