Suat Dərviş

Suat Dərviş (əsl adı Xədicə Səadət Baraner) — (1905[1], Konstantinopol23 iyul 1972, İstanbul)

Suat Dərviş
türk. Suat Derviş
Doğum tarixi 1905[1]
Doğum yeri
Vəfat tarixi 23 iyul 1972(1972-07-23)
Vəfat yeri
Dəfn yeri
Fəaliyyəti yazıçı, jurnalist, qadın hüquqları fəalı[d], roman yazıçısı, siyasi fəal[d]
Tanınmış əsəri

Tibb professoru İsmayıl Dərviş bəyin qızı Suat Dərviş bir müddət yazıçı Rəşad Fuad Baraner ilə evli olub. Xüsusi təhsil alıb. Bir müddət Almaniyada Berlin Konservatoriyası və Ədəbiyyat Fakültəsində oxuyub. 1932-ci ildə Türkiyəyə qayıtdıqdan sonra "Son məktub", "Vətən", "Cümhuriyyət", "Gecə məktubu" kimi qəzetlərdə reportajları və romanları çap olundu. Rəşad Fuad Baranerlə birlikdə Türkiyədə ictimai cərəyanın ilk yayın orqanlarından biri hesab edilən "Yeni Ədəbiyyat Dərgisi"ni 15 oktyabr 1940 – 15 noyabr 1941-ci illər arasında yayınladı. Bu dərgidə qısa hekayələr, lətifə və tənqidlər dərc olunurdu. 1944-cü il həbsləri zamanı əri Rəşad Fuad Baraneri gizlətdiyi və qanunsuz Türkiyə Komunist Partiyasına qoşulduğu ittihamı ilə mühakimə olundu və bir il həbs cəzasına məhkum edildi. Parisə getdi və 1953–1963-cü illər arasında orada yaşadı. 1963-cü ildə Türkiyəyə qayıtdıqdan sonra romanlarını yazmaq və çap etməklə məşğul oldu, İnqilabçı Qadınlar Birliyini yaratdı. Ədəbiyyata şeirlə gəlmişdir. Ədəbiyyatın inkişafında müstəsna xidmətləri olan yazıçı kimi şöhrət qazandı.

Qara kitab (1921)

Nə bir səs, nə bir nəfəs (1923)

Heç biri (1923)

Əhməd Fərdi (1923)

Bəhirənin elçiləri (1923)

Fatmanın günahı (1924)

Mənmi? (1924)

Böhran gecəsi (1924)

Könül kimi (1928)

Əminə (1931)

Heç (1939)

Çılğın kimi (1934)

Fosforlu Cevriyə (1968)

Ankara məhbusu (1968, ilk dəfə 1957-ci ildə Parisdə fransızca)

  1. Məhəbbətin hökmü (film, 1998)