Tatyana Danilenko

Tatyana Danilenko (ukr. Тетяна Володимирівна Даниленко; 30 oktyabr 1983, Jitomir – Ukraynalı televiziya jurnalisti.

Tatyana Danilenko
Doğum tarixi 30 oktyabr 1983(1983-10-30) (39 yaş)
Doğum yeri
Vətəndaşlığı
Təhsili
  • Kiyev Universitetinin Jurnalistika İnstitutu[d]
Fəaliyyəti jurnalist, television journalist[d], radioaparıcı[d]
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Bioqrafiyası[redaktə | mənbəni redaktə et]

30 oktyabr 1983-cü ildə Ukrayna SSR-in Jitomir şəhərində Sovet, Ukrayna yazıçısı Vladimir Danilenkonun və ukrayna dili müəlliməsinin ailəsində anadan olmuşdur[1][2]..

16 yaşında "Ukrayna sözü" qəzetində nəşr olunmağa başlanır[3].

2001-ci ildə ailəsi ilə Kiyevə köçür və Taras Şevçenko adına Kiyev Milli Universitetinin Jurnalistika fakultəsinə jurnalist olaraq daxil olur. 2002-ci ildə, ikinci kursda oxuyarkən STB TV kanalında "Vikna-Stolitsya" proqramının müxbiri olaraq işə başlayır və burada 2004-cü ilə qədər qalır.

2004-cü ilin yazında Kanal 5-də parlament müxbiri olaraq işə başlayır. 2006-cı ildən bəri "Ças novin" proqramının aparıcısı olur və 2009-cu ildən bəri "Ças: pidsumki tıjnya" verilişini aparmağa başlayır. 2013-cü ildən bəri isə "Ças: pidsumki dnya" verilişinin aparıcısı olur.

23 - 25 avqust 2011-ci il tarixlərində Pavel Kuyev ilə birlikdə Kanal 5-də Ukraynanın müstəqilliyinin elan edilməsinin 20 illiyinə həsr olunmuş "Ukrayna Müstəqilliyi" telemarafonunu keçirir. Tədbir 52 saat davam edir[4][5]. Bunun sayəsində tarixin ən uzun televiziya şousunun aparıcısı kimi Ginnesin Rekordlar Kitabına və Ukraynanın rekordlarına daxil edilir. 2013-cü ildən bəri Hromadske.tv-də işləməyə başlayır. Mart 2018 - aprel 2020 arasında Radio NV-də aparıcı olur.

2018-ci ilin martından 2019-cu ilin iyun ayınadək ZIK TV kanalında "Atəşlə oyun" verilişinin aparıcısı işləyir. Televiziya kanalını Viktor Medvedçukun iş ortağı və siyasi ortağı olan Taras Kozak tərəfindən satın alındıqdan sonra oranı tərk edir. 2018-ci ildə artıq “112 Ukrayna” və “NewsOne TV” kanalları da satın almışdı[6]. Kanalın yeni rəhbərliyi ZIK rəhbərliyinin dəyişdirilməsinin müzakirə olunduğu proqramının ən son buraxılışını təkrarlamadı və ya Youtube-da yerləşdirmədi.

2 may 2020-ci ildə ZIK-dəki keçmiş həmkarları ilə birlikdə ictimai-siyasi mövzulara həsr olunmuş Danilenko kanalını açır[7] və eyni zamanda Obozrevatel TV kanalında “İdeologiya” proqramının aparıcısı olur.

15 aprel 2021-ci ildən Kanal 4-də “Postati” proqramının aparıcısıdır[8].

Şəxsi həyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

10 aprel 2008-ci ildə 2007-2008-ci illərdə görüşdüyü siyasətçi Vladislav Kaskivdən Kristina adlı qızı dünyaya gəlir.

Mükafatları[redaktə | mənbəni redaktə et]

2008-ci ildə Televiziya və Radio Yayımları üzrə Ukrayna Milli Şurasının fəxri diplomunu alır[9].

2011-ci ildə "III Minilliyin Qadını" mükafatına layiq görülür[10].

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ Тетяна Даниленко Arxivləşdirilib 2015-03-30 at the Wayback Machine на сайті «5 каналу»
  2. ↑ Тетяна Даниленко народила доньку Владиславові Каськіву «Газета по-украински», 06.06.2008.
  3. ↑ Валентина Самченко. Випробування 52-годинним ефіром Arxivləşdirilib 2019-02-08 at the Wayback Machine «Україна Молода», 23.09.2011
  4. ↑ Тетяна Даниленко і Павло Кужеєв працюватимуть у студії 52 години поспіль без перерви на сон Arxivləşdirilib 2015-04-02 at the Wayback Machine «Телекритика», 23.08.2011
  5. ↑ Тетяна Даниленко і Павло Кужеєв встановили рекорд: 52 години телемарафону Arxivləşdirilib 2015-04-02 at the Wayback Machine «Телекритика», 25.08.2011
  6. ↑ "Тетяна Даниленко йде з телеканалу ZIK". Детектор медиа. 2019-06-17. 2019-06-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-05-05.
  7. ↑ "Тетяна Даниленко разом з експрацівниками ZIK запустила ютуб-проєкт". Детектор медиа. 2020-05-06.
  8. ↑ "Ведуча Тетяна Даниленко повернулася на телебачення". Детектор медиа. 2021-04-15. 2021-04-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-05-05.
  9. ↑ Почесну грамоту від Нацради отримали Андрій Куликов, Ірина Лисенко, Тетяна Даниленко та інші Arxivləşdirilib 2015-04-02 at the Wayback Machine «Телекритика», 07.11.2011
  10. ↑ Татьяна Даниленко получила по заслугам Arxivləşdirilib 2012-05-23 at the Wayback Machine „Дуся“, 12.20.2011