Zəngulə (hərf. far. – zınqırov, xırda zəng, cınqral) — Yaxın Şərq xalqları klassik musiqisinin əsasını təşkil edən 12 muğamdan doqquzuncusu.
Azərbaycan vokal musiqi yaradıcılığında geniş istifadə olunan bəzək və zinət priyomlarından biri.
Xanəndə və aşıq ifaçılığında avazın yekrəng səslənməsi və dinləyiciyə daha artıq xoş gəlməsi üçün oxunan muğam, qoşma və sairənin melodiyasında təğənni olunan ayrı – ayrı səsin yüksəliyi etibarilə ona ən yaxın qonşu səslər ilə növbələndirilməsi.
Zəng sözü ilə bağlıdır. Əsl mənası "колокольчик" olub. İndi mənası dəyişib və mahnı oxumaqla əlaqədar işlənir.[1]