İndium (III) oksid

Vikipediya saytından
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Çap versiyası artıq dəstəklənmir və render xətaları ola bilər. Zəhmət olmasa brauzerinizi yeniləyin və əvəzinə standart brauzer çap funksiyasından istifadə edin.
İndium (III) oksid
Ümumi
Sistematik adı Indium (III) oksid
Kimyəvi formulu İn2O3
Molyar kütlə 277,64 q/mol
Fiziki xassələri
Sıxlıq 7,179 q/sm³
Termik xüsusiyyətlər
Ərimə nöqtəsi ≈3300 °S
Qaynama nöqtəsi 337; 346,7; 347; 348 °S
Təsnifatı
CAS-da qeyd. nöm. 1312-43-2, 64815-01-6
PubChem
ChemSpider

Indium (III) oksid (İn2O3) – ikili qeyri-üzvibirləşmədir.

Fiziki xassələri

İndium(III)oksid amorf maddədir və ya açıq sarı kristallardır (qızdırdıqda qırmızı-qəhvəyi),kubik sinqoniyanın kristallarını əmələ gətirir, fəza qrupu a3, hüceyrə parametrləri a = 1,01194 nm, Z = 16. 6,5 GPa təzyiqdə və 300 -400 °C temperaturda altıbucaqlı qəfəsli fazaya keçir, normal şəraitdə sabitdir. Kristallar R 3c fəza qrupuna aiddir, hüceyrə parametrləri a = 0,5487 nm, c = 1,4510 nm, Z = 6, sıxlıq 7,3 q / sm³. Oksigenin yüksək təzyiqindən 1910 °C-də əriyir və normal şəraitdə 850 °C-də asanlıqla buxar halına keçir və parçalanmağa başlayır.

Alınması

1. Qızdırıldıqda indium bənövşəyi alovla yanır:

2. İndium hidroksidinin termiki parçalanması nəticəsində:


3. İndium nitratın, indium sulfatın parçalanması nəticəsində:

4. İndium sulfidin oksidləşmə nəticəsində almaq olar:

Kimyəvi xassələri

1. Qızdırıldıqda parçalanaraq buxarlanır:

2. Qatı turşularla reaksiyaya daxil olur:

3. Hidrogenlə metala gədər reduksiya olunur:

4. Hidrogen sulfidlə reaksiyaya daxil olur:

Tətbiqi

İndium(III)oksid yarımkeçirici material kimi istifadə olunur. Həmçinin xüsusi şüşələrin komponenti, neytron adsorbentləri kimi tətbiq olunur.

Mənbə

  • Лидин Р.А. и др. Химические свойства неорганических веществ: Учеб. пособие для вузов. — 3-е изд., испр. — М.: Химия, 2000. — 480 с.
  • Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 2-е изд., испр. — М.—Л.: Химия, 1966. — Т. 1. — 1072 с.
  • Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 3-е изд., испр. — Л.: Химия, 1971. — Т. 2. — 1168 с.