İndoneziya Milli Kitabxanası

İndoneziya Milli Kitabxanası — (indonez. Perpustakaan Nasional Republik Indonesia, Perpusnas) İndoneziyanın qanuni depozit kitabxanasıdır. O, Cakartanın Merdeka meydanının cənub tərəfində, Qambirdə yerləşir. O, ilk növbədə elm və kənd təsərrüfatı üçün milli məsuliyyət daşıyan bir sıra digərləri ilə birlikdə humanitar elmlər kitabxanası kimi xidmət edir. Milli Kitabxana 1980-ci ildə Təhsil və Mədəniyyət Nazirliyinin qərarı ilə dörd müxtəlif kitabxananın birləşdirilməsi ilə yaradılmışdır. O, qeyri-departamentli dövlət qurumu statusunu saxlayır və İndoneziya Prezidenti qarşısında cavabdehdir.

İndoneziya Milli Kitabxanası
Perpustakaan Nasional Republik Indonesia
Ümumi məlumatlar
Ölkə	İndoneziya
Yaradılıb	17 may 1980
Ünvan	Jl. Medan Merdeka Sel. No.11, Gambir, Kecamatan Gambir, Kota Jakarta Pusat, Daerah Khusus Ibukota Jakarta 10110
Sayt	perpusnas.go.id
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Ən erkən kolleksiyalar 1868-ci ildə açılan və əvvəllər Kral Batavian İncəsənət və Elmlər Cəmiyyəti tərəfindən idarə olunan Milli Muzeyin kitabxanasından yaranıb. Əvvəlki kitabxana binası 1988-ci ildə Tien Suharto-nun maliyyə dəstəyi ilə açılıb. 127 metr (417 fut) hündürlüyündə olan yeni binanın dünyanın ən hündür kitabxana binası olduğu iddia edilir. 14 sentyabr 2017-ci ildə İndoneziya prezidenti Coko Vidodo tərəfindən açılışı olmuşdur.^[1][2]

Milli kitabxananın yaranması 1778-ci ildə Asiyada ilk belə olan Kral Batavian İncəsənət və Elmlər Cəmiyyətinin yaradılmasına gedib çıxır. Hollandiya Şərqi Hindistanında təqaüdləri təbliğ etməklə cəmiyyət çoxsaylı nəşrlər yaratdı və bir sıra kolleksiyalar, o cümlədən kitabxana yaratdı. 19-cu əsrin birinci yarısında kolleksiyalarını artırdıqdan sonra cəmiyyət və onun kitabxanası 1868-ci ildə Merdeka meydanındakı indiki Milli Muzeydəki yeni yerə köçdü. Bəzi kolleksiyaları yeni Hollandiya Kral Cənub-Şərqi Asiya və Karib Tədqiqatları İnstitutuna (KITLV) yönləndirmək cəhdlərinə üzvlər müqavimət göstərdilər. 1846-1920-ci illər arasında kitabxananın kolleksiyası 1115-dən 100.000-ə qədər artdı.^[3]

Cəmiyyətin kitabxanası İkinci Dünya Müharibəsi zamanı və ondan sonrakı münaqişə illərindən sağ çıxdı. Müharibə illərində İndoneziyanı işğal edən yapon qüvvələri cəmiyyətdəki yapon alimlərinin sayına heyran olmuş və muzeyin işlərinə qarışmamışdılar^[4]. Səlahiyyətlilər kitabxananın qanuni depozit səlahiyyətlərini də dəstəklədiklərinə görə, o, müharibə dövrünə aid rəsmi nəşrlərin əhəmiyyətli kolleksiyasına malikdir. Müstəqillik əldə etdikdən sonra cəmiyyət 1962-ci ildə ləğv edilməzdən əvvəl İndoneziya Mədəniyyət İnstitutu (Lembaga Kebudayaan Indonesia) adlandırıldı. Sonra kitabxana muzeyin qanuni səlahiyyətinə verildi^[5].

1961-ci il Birinci Milli İnkişaf  Planına milli kitabxana planı daxil edilsə də, sonrakı illərdə bu plan davam etdirilmədi. 1973-cü ildə Milli Muzey kitabxanasının əməkdaşı Mastini Hardjoprakoso milli kitabxananın konsepsiyasını hazırlasa da, Təhsil və Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən dərhal qəbul edilmədi. Bununla belə, plan Milli İnkişaf Planlaşdırma Agentliyinin (Bappenas) və digər informasiya xidmətlərinin diqqətini çəkdi. 1978-ci ildə yeni mədəniyyət direktoru vəzifəyə gələndə nazirlik nəhayət layihəyə öz dəstəyini verdi. Kitabxananın maliyyələşdirilməsini də Milli Muzeydə 1968-ci ildə müstəmləkə və milli qəzetlərin sərgisindən heyran olan xanım Tien Suharto tərəfindən  təmin edilirdi.

İndoneziya Milli Kitabxanası Təhsil və Mədəniyyət Naziri Daoed Joesoef tərəfindən 1980-ci il fərmanı ilə yaradılmışdır.Prosesdə dörd kitabxana birləşdirildi: Kitabxananın İnkişafı Mərkəzinin iki şöbəsi (1952-ci ildə yaradılmış Siyasi və İctimai Tarix Kitabxanası və 1953-cü ildə yaradılmış Biblioqrafiya və Depozitlər Şöbəsi); 1953-cü ildə yaradılmış Təhsil və Mədəniyyət Nazirliyinin Cakarta regional idarəsinin kitabxanası; və Milli Muzeyin kitabxanası. ^[6]Milli kitabxana sisteminin yaradılması ilə yanaşı, fərman kitabxanaya qanuni depozit qoyma səlahiyyətlərini verdi. Kitabxana nazirliyin tərkibindəki Mədəniyyət Baş İdarəsinin tabeliyinə verilmişdir.Yeni kitabxana binası 1988-ci ildə istifadəyə verilmişdir.^[7]

Prezidentin 11 (6 mart) 1989-cu il tarixli Fərmanına əsasən Milli Kitabxana Kitabxananın İnkişafı Mərkəzinin aktivlərini tam şəkildə öz üzərinə götürdü və idarədən kənar dövlət qurumuna çevrildi. O, artıq nazirliyə hesabat vermir və Dövlət Katibliyi vasitəsilə İndoneziya Prezidentinə cavabdehdir.Qloballaşmanın ehtiyaclarını ödəmək üçün 1997-ci il fərmanı ilə kitabxananın fəaliyyətinə bir daha yenidən baxıldı.

Tikintisi üç ilə yaxın vaxt aparan yeni kitabxana binasının hündürlüyü 126,3 metr, 27 mərtəbəlidir. “Yaşıl bina” konsepsiyalarına uyğun olaraq planlaşdırılıb. Üzvlük kartları və kitablar təhlükəsizlik və inventarın monitorinqi üçün Radiotezlik identifikasiyası cihazları ilə təchiz edilmişdir.^[8][9]

Milli Kitabxananın yeni binası 24 istismar mərtəbəsindən ibarətdir. Əsas binanın girişində İndoneziya oxuma tarixini əks etdirən plaza, dörd böyük otaq, sağda və solda ikisi var. Ssenari otağı divarın bir tərəfində rəqəmsal ekranda İndoneziyanın xəritəsini göstərir və İndoneziya xalqının savad hekayəsini izah edir. Ssenari otağının yanında yazı vasitələrinin inkişafının izahını təqdim edən otaq var, o cümlədən tarixə şahidlik edən bambuk yazı vasitələri, alim ağacı, lontar yarpaqları, gebang, dluwang daluwang, Avropa kağızı. Çin kağızı. Yeni binanın dəhlizində Empu Prapancanın Nagarakretagama və Şahzadə Diponegoro tərəfindən yazılmış Babad Diponegoro kimi İndoneziyanın hər yerindən skriptlərin nümayiş olunduğu şüşə qutular var. Muzeyin pavilyonunda İndoneziyanın ilk prezidenti Sukarno haqqında kitablar və fotoşəkillər də var. Yeni binaya aparan rəngarəng çiçəklərlə yaşıl açıq sahə var. Əsas foyedə yuxarı hissədə İndoneziya xəritəsi ilə bəzədilmiş nəhəng kitab rəfi var. Burada mövcud olan kitablardan bəzilərinə ensiklopediyalar, romanlar, tərcümeyi-hallar və ənənəvi parçalar haqqında kitablar daxildir. Dördüncü mərtəbəyə qədər uzanan kitab şkafının yer aldığı foyedə İndoneziya prezidentlərinin cərgə-cərgə rəsmləri asılıb. Tavanda onun yuxarısında İndoneziyanın təsvirli xəritəsi var. İkinci mərtəbədə məlumat mərkəzi, üzv kartlarının hazırlanması və baqaj saxlama yeri var.^[10]

Üçüncü və dördüncü mərtəbələr tez-tez sərgi sahələri kimi istifadə olunur, beşinci mərtəbə isə kitabxananın ofisidir. 10-13-cü mərtəbələr yataqlara və qapalı monoqrafiya kolleksiyalarına həsr edilmişdir. 14-cü mərtəbədə nadir kitablar kolleksiyası var. 15-ci mərtəbə İndoneziyanın istinad mərkəzidir. İndoneziyadakı ilk xəritə, fotoşəkillər və klassik rəsmlər də daxil olmaqla bütün növ xəritələri 16-cı mərtəbədə tapmaq olar, 17 və 18-ci mərtəbələr isə İndoneziya Elmlər Akademiyasının (AIPI) ofisi kimi xidmət edir. 19-cu mərtəbədə kitabxananın multimedia otağı yerləşir. 20-ci mərtəbə cari və köhnə qəzet və jurnalları oxumaq üçündür. 21-24-cü mərtəbələr ümumi kitablar toplusu üçün nəzərdə tutulub. 21-ci və 22-ci mərtəbələr hərbi, dini, ədəbiyyat, romanlar, kompüter texnikası, sağlamlıq və dillər üzrə kitablar üçün ayrılıb. Onlardan bəziləri ingilis dilindədir, lakin əksəriyyəti İndoneziya dilindədir. 23-cü mərtəbədə beynəlxalq məsələlərə aid kitablar, 24-cü mərtəbədə isə İndoneziya haqqında kitablar var. Üst mərtəbədə, 24-cü mərtəbədə, həmçinin executive lounge və Monas ərazisinin panoramasını görmək üçün əla yer var. Yeddinci mərtəbə uşaqlar, qocalar və əlillər üçün nəzərdə tutulub. Sol tərəfdə rəngarəng Uşaq Xidməti otağı, sağ tərəfdə isə yaşlılar və əlillər üçün xidmət otağı yerləşir. Uşaqlara xidmət otağı kitablar, oyuncaqlar, oyun meydançası, açıq balkon və körpələr evi ilə doludur, ikincisi isə sağlamlıqla bağlı kitablar, eləcə də Brayl əlifbası ilə yazılmış kitablarla öyünür. Yeddinci mərtəbədə yeməkxana, altıncı mərtəbədə isə ibadət otağı yerləşir. Səkkizinci mərtəbədə müxtəlif janrlarda filmlərdən zövq almaq və ya 1800-cü illərdən və daha çox mikrofilm şəklində köhnə qəzetləri oxumaq üçün imkanlar olan audiovizual otaq var. Bu mərtəbədə ayrıca müzakirə otağı və 35 nəfərdən çox adam yerləşdirə bilən mini teatr var. Doqquzuncu mərtəbə arxipelaqın hər yerindən qədim mətnlər toplusuna ev sahibliyi edir. Nadir hallarda İndoneziya Milli Kitabxanasında müntəzəm sərgi də olur.^[11][12]

Kitabxana bütün İndoneziya xalqına xidmət edir və ilk növbədə humanitar elmlər kitabxanasıdır. Elm üçün milli məsuliyyət Elmi Sənədlər və İnformasiya Mərkəzinə (Pusat Dokumentasi dan Informasi Ilmiah) məxsusdur. Əvvəllər Bogor Nəbatat Bağlarının bir hissəsi olan Kənd Təsərrüfatı Kitabxanası və Texnologiyanın Yayılması Mərkəzi (Pusat Perpustakaan dan Penyebaran Technology Pertanian), kənd təsərrüfatı kitabxanası üçün məsuliyyət daşıyır.Milli əhəmiyyətli digər kitabxanalara Bandunq Texnologiya İnstitutunun kitabxanası və İndoneziya Universitetinin tibb fakültəsinin kitabxanası daxildir^[13]. Milli kitabxananın nəzdində İndoneziya özünün Beynəlxalq Standart Kitab Nömrəsi və Nəşrlərdə Kataloqlaşdırma proqramlarına başladı. Kitabxana dövlət ideologiyası Pancasila və Yava əlyazmalarının biblioqrafiyasını saxlayır. O, həmçinin müstəqil kompüter təsərrüfat sistemini inkişaf etdirir və MARC standartlarını tətbiq edir. Həm ABŞ Konqres Kitabxanası, həm də Avstraliya Milli Kitabxanası Cakartada regional ofislərini saxlayır. 2017-ci ilin yanvarında İndoneziya Milli Kitabxanası İndoneziya tədqiqat institutlarının nəşrlərinin sərbəst şəkildə əldə oluna biləcəyi Neliti ilə əməkdaşlıq etdi.^[14]

Nazirin 1980-ci il fərmanı da ölkə üçün kitabxana sistemini müəyyənləşdirdi. Milli kitabxanadan başqa, fərmanla əyalət və digər inzibati səviyyələrdə kitabxanalar yaradıldı. O, məktəb, akademik/universitet və səyyar kitabxanaların inteqrasiya olunmuş sistemi üçün planları müəyyən etdi.

• 
  İndoneziya Milli Kitabxanasının 21-ci mərtəbəsində oxu zalı
• 
  Binanın dəhlizində 4 mərtəbəli kitabevim.az
• 
  Kitabxanaya bağ və giriş

• perpusnas.go.id — Rəsmi saytı

1. ↑ "Jokowi Resmikan PNRI, Perpustakaan Tertinggi di Dunia". 22 September 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 September 2017.
2. ↑ "Jakpost guide to the National Library of Indonesia". The Jakarta Post. 26 March 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 October 2018.
3. ↑ Massil, 2001. səh. 520
4. ↑ Massil, 1994. səh. 274
5. ↑ Massil, 2001. səh. 521
6. ↑ Massil, 2001. səh. 519
7. ↑ Hardjoprakoso, 1995. səh. 222
8. ↑ Hardjoprakoso, 1995. səh. 223
9. ↑ "Presiden Jokowi Resmikan Gedung Fasilitas Layanan Perpustakaan Nasional RI (President Jokowi Officially Opens the National Library Building)". National Library of indonesia. Perpustakaan Nasional Republik Indonesia. 15 September 2017. 17 September 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 February 2017.
10. ↑ "Menjelajahi gedung baru Perpustakaan Nasional". Antara. 22 September 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 September 2017.
11. ↑ "Melihat Fasilitas di Perpustakaan Nasional RI". Kompas. 16 March 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 March 2018.
12. ↑ "Jakpost guide to the National Library of Indonesia". The Jakarta Post. 26 March 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 May 2018.
13. ↑ Massil, 1994. səh. 275
14. ↑ "Neliti – Indonesia's Think Tank Database". www.neliti.com. 2016-12-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-01-22.