Şeyx Əli Cəlayır (v. 1382, Naxçıvan) — sultan Üveys Cəlayırın oğlu,[1] şəhzadə, Bağdad hakimi.
Şeyx Əli Cəlayır | |
---|---|
Cəlairilər sultanlığının Bağdad hakimi | |
naməlum – 1382[mənbə göstərin] | |
Şəxsi məlumatlar | |
Vəfat tarixi |
1382[mənbə göstərin] |
Vəfat yeri | Naxçıvan |
Atası | Üveys Cəlayır |
Uşağı | Şah Vələd |
Dini | İslam |
1377-ci ildə qardaşı sultan Hüseyn Cəlayır dövründə Müzəffəri hökmdarı Şah Şücanın Təbrizi tutması zamanı qardaşına hərbi qüvvə ilə kömək etmiş və Şah Şücanın Azərbaycandan çıxarılmasında mühüm rol oynamışdır.[1] Lakin 1379-cu ildə müstəqillik elan etmiş və Hüseyn Cəlayıra tabe olmaqdan imtina etmişdir. 1382-ci ildə Hüseyn Cəlayır öldürüldü və digər qardaşı Əhməd Cəlayır taxta çıxdı.[2]
Həmin il[mənbə göstərin] Əhməd Cəlayırın hakimiyyətini qəbul etməyən Şeyx Əli[3] ordu toplayaraq Təbrizə doğru irəlilədi. Təbriz yaxınlığındakı hərbi toqquşmadan sonra Əhməd Cəlayırın əmirlərinin Şeyx Əli tərəfinə keçməsi ilə Əhməd Cəlayir Naxçıvana doğru geri çəkildi.[2]
Naxçıvanda Qaraqoyunlu hökmdarı Qara Məhəmmədin dəstəyi ilə Şeyx Əlinin qüvvələri məğlub edildi və özü də öldürüldü.[4]