Əlillik (lat. invalidus — «gücsüz», in — «yox» + validus — «güclü») — xəstəlik və ya qocalıq nəticəsində əmək qabiliyyətini itirmiş insanın vəziyyətinə deyilir. Fiziki, əqli, duyğu və ya psixi xəstəliyi nəticəsində əlil adamın cəmiyyətdə həyat imkanları məhdud olur. Azərbaycanda əlillərə münasibət sahəsində sosial siyasət — həyatda və cəmiyyətin inkişafında onların fəal iştirak etməsi imkanlarının genişləndirilməsinə, maddi vəziyyətlərinin yaxşılaşdırılmasına yönəldilmişdir.
Əlilliyə görə pensiyalar, orqanizmin funksiyalarının pozulması ilə əlaqədar səhhətin pisləşməsi zamanı əmək qabiliyyətinin tam və ya qismən itirildiyi aşağıdakı hallarda təyin edilir:
a) əmək zədəsi və ya peşə xəstəliyi;
b) ümumi xəstəlik (o cümlədən işlə əlaqədar olmayan zədə);
c) müddətli hərbi və ya alternativ xidmət vəzifələrini yerinə yetirərkən yaralanma, kontuziya, zədələnmə və ya cəbhədə olmaqla əlaqədar xəstələnmə, həmçinin müddətli hərbi xidmət və alternativ xidmət zamanı xəstələnmə.
Əmək qabiliyyətinin itirilməsi dərəcəsindən asılı olaraq əlillik üç qrupa bölünür. Əlillik qrupları və əlilliyin səbəbləri, habelə onun baş verdiyi vaxt həkim-əmək ekspert komissiyaları haqqında Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti tərəfindən təsdiq edilmiş Əsasnaməyə müvafiq surətdə fəaliyyət göstərən həkim-əmək ekspert komissiyası tərəfindən "Əlilliyin müəyyən edilməsinin əsas meyarları haqqında" təlimata uyğun müəyyən olunur[1].
Əlillik növlərinə insanın gündəlik ehtiyaclarını və fəaliyyətlərini yerinə yetirmək qabiliyyətinə mane olan və ya azaldan fiziki və əqli qüsurlar daxildir. Bu tip engelli pozğunluqları əlilliyi olan şəxsin gündəlik işlərini yerinə yetirə bilməməsi adlandırmaq olar. Əlillik növləri 8 əsas qrupda araşdırılır və geniş bir alt kateqoriyaya malikdir.[2]
Əlillik insanın orqanlarına və ya bədən hissələrinə daimi ziyan vura bilər və insanın həyatına birbaşa təsir göstərə bilər. Ümumilikdə üç əsas əlillik qrupu var;