Vəliəddin Əbu Abdullah Məhəmməd ibn Abdullah əl-Umari (v. 1340[1], ərəb. الخطيب التبريزي) — daha çox əl-Xatib ət-Təbrizi adı ilə məşhurdur.
Əl-Xətib ət-Təbrizi | |
---|---|
ərəb. محمد بن عبد الله الخطيب العمري التبريزي | |
Vəfat tarixi | 1340[1] |
Hədisşünas, əl-Bəğavinin “Məsabih əl-Sünnə” kitabının genişləndirilmiş variantı olan “Mişkatul-Məsabih” hədislər toplusunun müəllifi. Təbrizi “əl-İqmal fi əsma ər-rical” kitabını da yazmışdır[2]. “Mişkat” məşhur hədislər toplusuna çevrilir və Orta Asiyada mədrəsələrdə öyrənilir. Sonradan kolleksiya dəfələrlə təkrar nəşr olundu və müxtəlif dillərə (ingilis, benqal və s.) tərcümə edilir.
Daşkəndli xəttat Əbdülvədud Əhməd tərəfindən 1339-cu ildə köçürülmüş Təbrizi əlyazması Özbəkistanda saxlanılır.
Biblioqrafiya:
مشكاة المصابيح. - Darul-Ərqəm
الإكمال في أسماء الرجال