Bu məqalə Əbdül Əliyev məqaləsinə çox yaxındır və hər ikisinin eyni başlıq altında birləşdirilməsi mümkündür.
Abdul Hacıəli oğlu Əliyev (1911, Dağıstan, - 1965, Dağıstan) ― geologiya-minerologiya elmləri doktoru (1946), AMEA-nın müxbir üzvü (1955).[1]
Abdul Əliyev | |
---|---|
Abdul Hacıəli oğlu Əliyev | |
Doğum tarixi | |
Doğum yeri | Dağıstan, Daxadayev rayonu, Qubaçi kəndi |
Vəfat tarixi | |
Vəfat yeri | Dağıstan |
Atası | Hacıəli Əliyev |
Elmi dərəcəsi | eologiya-mineralogiya elmləri doktoru (1946) |
Təhsili | Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universiteti |
Üzvlüyü | AMEA (1955) |
Abdul Əliyev 1911-ci ildə Dağıstanın Daxadayev rayonunun Qubaçi kəndində anadan olub. Ali təhsilini 1936-cı ildə Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universitetinin Geoloji-kəşfiyyat fakültəsində alıb.[1]
Abdul Əliyev əmək fəaliyyətinə Azneftkəşfiyyat Trestində başlayıb. O, mühəndis-geoloq olaraq fəaliyyət göstərib. 1948-1951-ci illərdə AMEA-nın Geologiya və Geofizika İnstitutunda direktor vəzifəsində çalışıb və institutun Süxurların fiziki xüsusiyyətləri laboratoriyasına rəhbərlik edib. Pedaqoji fəaliyyətlə də məşğul olan Abdul Əliyev Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universitetində və Bakı Dövlət Universitetində bir neçə il dərs deyib.[1]
Abdul Əliyev 1951-1959-cu illərdə Azərbaycan Elmlər Akademiyasında yeni təsis edilmiş Neft Ekspedisiyasında rəis vəzifəsini icra edib. Onun rəhbərliyi altında Azərbaycanın perspektivli yataqlarının neft və qaz ehtiyatlarının hesablanması üzrə böyük işlər aparılıb, yataqlara təsir etmənin çoxsaylı layihələri işlənib hazırlanıb. Ömrünün son illərində Dağıstan Dövlət Universitetinin rektoru vəzifəsini icra edən Abdul Əliyev, həmçinin AEA Geologiya İnstitutunun Fasiya və paleocoğrafiya laboratoriyasına rəhbərlik edib.[1]
Abdul Əliyev 1940-cı ildə geologiya-mineralogiya üzrə fəlsəfə doktoru, 1946-cı ildə geologiya-mineralogiya üzrə elmlər doktoru elmi dərəcələrini alıb. O, 1955-ci ildə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının müxbir üzvü seçilib. Azərbaycanın neft yataqları və litoloji xəritələrini tərtib edən alimlərdən biri olan Abdul Əliyev Azərbaycanda ilk dəfə olaraq karbonat süxurların neft və qaz kollektorları kimi xüsusiyyətlərini öyrənməyin zəruri olduğunu əsaslandırıb.[1]
Abdul Əliyev 10 monoqrafiyanın və 100-dən artıq əsərin müəllifi olub. Onun əsərlərində Azərbaycanın və Dağıstanın istismar və kəşfiyyat sahələrinin mezo-kaynozoy çöküntülərinin tərkibi və kollektorluq xüsusiyyətlərini xarakterizə edən külli miqdarda faktiki material ümumiləşdirilib. Alimin rəhbərliyi ilə 20 fəlsəfə doktoru hazırlanıb.[1]
Abdul Əliyev 1965-ci ildə Dağıstanda vəfat edib.[1]