Atum

Atum — Atum ^[1][2] bəzən Atem və ya Tem kimi tərcümə olunur, Misir mifologiyasında mühüm tanrıdır.

Atumun adının "tamamlamaq" mənasını verən tm felindən törədiyi güman edilir. Beləliklə, o, xaosa çevrilən dünyanı yaratmaqla yanaşı, "mükəmməllik timsalı" kimi şərh edilmişdir. Yaradıcı kimi o, dünyanın əcdadı hesab olunurdu. Dünyanın əsas substansiyası, tanrılar və başqa hər şey onun təbiətindən yaranmışdır.^[3]

Atum ən qədim dövrlərdən bəri ən mühüm və tez-tez xatırlanan tanrılardan biridir, bunu padşahın yaradıcısı və atası kimi təsvir olunduğu Piramida Mətnləri də sübut edir. Bir neçə müqəddəs kitab Atumun necə yarandığı ilə ziddiyyət təşkil edir. Bəziləri Atumun öz adını çəkərək yaratdığını, bəziləri isə onun mavi lotus çiçəyindən və ya yumurtasından gəldiyini iddia edir.^[4]

Heliopolit yaratma mifində Atum kurqanda ilkin sulardan özünü yaradan ilk tanrı hesab olunurdu. İlk miflərdə deyilir ki, Atum Şu tanrısı və ilahə Tefnutu ağzından tüpürərək yaradıb. Bir mətn mübahisə edir ki, Atum Şu və Tefnutu ağzından tüpürcək və sperma ilə deyil, Atumun dodaqları ilə tüpürərək yaratmışdır. Başqa bir məktubda Atumun əli ilə doğulan Şu və Tefnut təsvir edilir. Eyni məktubda deyilir ki, Atumun əli Heliopolitan mənşəyinə görə tanrının həyat yoldaşı üçün bir başlıqdır. Digər miflərdə deyilir ki, Atum mastürbasyonla yaradılıb və bu hərəkətdə istifadə etdiyi əl ona xas olan qadınlıq prinsipini təmsil edirdi. Digər təfsirlərdə onun kölgəsi ilə ittifaq etdiyi deyilir. Köhnə Krallıqda misirlilər Atumun mərhum padşahın ruhunu öz piramidasından ulduzlu səmaya qaldırdığına inanırdılar. O, həm də əsas günəş tanrısı Ra ilə əlaqəli günəş tanrısı idi. Atum xüsusi olaraq axşam günəşi ilə, Ra və ya onunla yaxından əlaqəli olan tanrı Khepri isə səhər və günorta günəşi ilə əlaqələndirilirdi.

Yunan-Roma dövründə hələ də aktuallığını qoruyan “Ölülər kitabı”nda deyilir ki, günəş tanrısı Atum ilan şəklində xaos sularından qalxıb və heyvan hər səhər təzələnir.

Atum, mövcudluqdan əvvəlki və sonrakı mövcudluğun tanrısıdır. İkili günəş dövrəsində, serpantin Atum, adı Misir ḫpr "doğmaq" sözündən gələn gənc günəş tanrısı olan skarab başlı tanrı Khepriyə qarşıdır. Khepri-Atum günəşin doğuşunu və qürubunu əhatə edirdi, beləliklə səhər və axşam bütün dövrünü əks etdirirdi.

Atum qaranlıqdan və yaradılışdan əvvəl mövcud olan ucsuz-bucaqsız sulu uçurumdan çıxan ilk varlıq olan öz-özünü yaradan tanrı idi. Bu xaosun içində olan enerji və maddənin məhsulu o, öz övladlarını - ilk tanrıları tənhalıqdan yaratdı. O, öz asqırmasından və ya bəzi mənbələrə görə toxum, hava tanrısı Şu və nəmlik ilahəsi Tefnut tərəfindən yaradılmışdır. Onları əhatə edən ilkin sulara maraq göstərən qardaş və bacı suları kəşf etməyə getdilər və qaranlıqda gözdən itdilər. Bu itkiyə dözə bilməyən Atum övladlarını axtarmağa odlu bir elçi, Ranın Gözünü göndərdi.

Atum adətən ya kral baş geyimində, ya da Yuxarı və Aşağı Misirin qoşa ağ və qırmızı tacı taxan kişi kimi təsvir olunur. Bu da onun kral hakimiyyəti ilə əlaqəsini gücləndirir. Bəzən o, həm də ilan, bəzən də monqus, şir, öküz, kərtənkələ və ya meymun kimi təsvir olunur.

Atuma ibadət mərkəzi Heliopolis (Misir: Annu və ya Junu) şəhərində idi. Heliopolisin sağ qalan yeganə qalığı Qahirənin Əl-Mataria bölgəsindəki Əl Masallada yerləşən Re-Atum məbədinin obeliskidir. O, On ikinci sülalədən olan I Senusret tərəfindən ucaldılıb və hələ də orijinal yerində dayanır.