Cənubi Koreyada irqçilik, xüsusən də Cənubi Koreya mediyası tərəfindən geniş yayılmış sosial problem kimi tanınıb.[1]
2000-ci illərdən bəri Cənubi Koreyaya immiqrasiyanın artması irqçiliyin daha açıq ifadələrini, eləcə də bu ifadələrin tənqidini katalizlədi.[1][2] Qəzetlər tez-tez immiqrantlara qarşı minimum əmək haqqından aşağı əməkhaqqı verilməsi, onların əmək haqqının tutulması, təhlükəli iş şəraiti, fiziki zorakılıq və ya ümumi təhqir kimi formalarda ayrı-seçkilik halları barədə məlumat vermiş və onları tənqid etmişlər.[1]
2017–2020 Dünya Dəyərləri Sorğusunda, sorğuya qatılan 1245 Cənubi Koreyalının 15,2%-i qonşu kimi fərqli irqdən birinin olmasını istəmədiklərini bildirdi.[3] Bu, 2010–2014-cü illər Dünya Dəyərləri Sorğusu ilə müqayisədə kəskin azalma deməkdir. Sorğuda iştirak edən 1200 Cənubi Koreyalının 34,1%-i başqa irqdən olan birini qonşu kimi görmək istəmədiklərini qeyd edib.[4] 2010–2014-cü illər sorğusunda 44,2% "immiqrantları/xarici işçiləri" qonşu kimi istəmədiklərini bildirdi.[2][5] 2017–2020-ci illər üzrə hesabata görə bu rəqəm 22,0%-ə düşüb.[6]
İrqçi münasibət daha çox digər Asiya ölkələrindən və Afrikadan olan immiqrantlara, daha az isə "həddindən artıq mehriban rəftar" kimi təsvir edilənləri qəbul edə bilən Avropalı, ağdərili Şimali Amerikalı, Ağ Cənubi Amerikalı və Ağ Avstraliyalı mühacirlərə qarşı ifadə edilir.[1][7] Qarışıq irqli uşaqlar, Çinli Koreyalı və Şimali Koreyalı mühacirlərlə bağlı ayrı-seçkilik də bildirilmişdir.[7] Müsəlmanlara qarşı irqçilik və ayrı-seçkilik (immiqrantlar və ya əcnəbi işçilərdir) eyni zamanda bir çox koreyalıların müsəlmanları potensial "terrorçu qrup" kimi qəbul etmələri ilə əlaqədardır. Bu mənfi fikirlər Koreyada İslamofobiyanın yayılmasının artması və Koreya mediasında müsəlmanların və İslamın təmsil olunmasından qaynaqlanır.[8]
İrqi Ayrı-seçkiliyin Bütün Formalarının Ləğvi haqqında Beynəlxalq Konvensiyasının hesabatına görə, sənədsiz miqrant uşaqlar Cənubi Koreyalı həmkarlarının istifadə etdiyi bir çox hüquqlardan məhrumdurlar. Qaçqınların statusunu müəyyən etmək üçün istifadə edilən proses "qaçqınları qorumaq üçün deyil, onları kənarda saxlamaq üçün" nəzərdə tutulub.[9] Miqrant işçilərə yalnız köhnə işəgötürənlərinin icazəsi ilə işlərini dəyişməyə icazə verilir. Kənd təsərrüfatı sektorunda, kiçik biznesdə və məişət xidmətlərində[9] çalışan miqrant işçilər işlərinin müvəqqəti xarakterinə görə ayrı-seçkiliyə ən çox həssasdırlar.