Cərrahiyyə əməliyyatı, cərrahi müdaxilə və ya cərrahi müdaxilə (q.yun. χειρουργική, q.yun. χείρ — əl və ἔργον — hərəkət, iş və lat. operatio — iş, hərəkət) — müalicə, diaqnostika, orqanizmin funksiyalarının korreksiyası məqsədi ilə həkim tərəfindən insanın (və ya heyvanın) toxumalarına və ya orqanlarına toxumaların ayrılması, hərəkət etdirilməsi və birləşdirilməsinin müxtəlif üsullarından istifadə etməklə həyata keçirilən təsirlər kompleksi.
Cərrahi əməliyyat üç əsas mərhələdən ibarətdir: cərrahi giriş (orqan və ya patoloji fokusun ifşa edilməsi), cərrahi üsul (orqan və ya patoloji fokusda cərrahi manipulyasiyalar) və cərrahi çıxış (cərrahi giriş zamanı zədələnmiş toxumaların bütövlüyünü bərpa etmək üçün tədbirlər kompleksi.)[1].
Cərrahın əlindəki alətlərlə mexaniki hərəkət cərrahi texnikanın əsasını təşkil edir. Bundan əlavə, insana təsir etmək üçün temperatur effektləri (kriocərrahiyyə, termokoaqulyasiya və s.), elektrik cərəyanı (məsələn, elektrokoaqulyasiya), radiotezlik effektləri (ürək keçirici sistemin aberrant dəstələrinin radiotezlik ablasiyası və s.), lazer enerjisi toxuma və ultrasəs istifadə olunur[2].
Müalicənin cərrahi üsulu digər əsas müalicə üsulundan — konservativ — toxumaların birləşməsi və ayrılması - iki əsas texniki üsulla fərqlənir[3].
Müalicənin cərrahi üsulu onunla fərqlənir ki, əsas — terapevtik təsirə əlavə olaraq, onun istifadəsi həmişə bu və ya digər dərəcədə ifadə edilən cərrahi travma ilə müşayiət olunur.