Dmitri Konstantinoviç Muruzi (rum. Dumitru C. Moruzi; 1 iyul 1850[1], Yassı – 9 oktyabr 1914[1], Yassı) — Rusiya, Moldaviya və Rumıniya yazıçısı, bəstəkar, dövlət işçisi.[2]
Dmitri Muruzi | |
---|---|
Doğum tarixi | 1 iyul 1850[1] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 9 oktyabr 1914[1] (64 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Fəaliyyəti | dövlət qulluqçusu, yazıçı, bəstəkar, şair, tərcüməçi |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Dmitri Konstantinoviç Muruzi, iyunun 1 və ya 2-də, 1850-ci ildə, Moldoviya padşahlığının paytaxtı Yaş şəhərində anadan olmuşdur. Fənərli olub tanınmış Muruzi nəslindəndir. 1863–1869-cu illərdə Fransada təhsil almaq üçün yola düşdü. Soroka rayonunda 1873-cü ildən dövlət qulluğunda çalışmışdır.
1877-ci ildə Rus İmperiyasının diplomatik xidmətinin tərcüməçisi olmuşdur. Daha sonra Rumıniyanın paytaxtı Buxarestə diplomatik işə göndərildi.[3]
Rumıniya millətçilik təsiri altında, o, diplomatik karyerasına son qoydu və 1882-ci və ya 1883-cü ildə Rumıniya vətəndaşlığını qəbul. 1887-ci ildə Dunay Deltasında Sülin Limanında idarəçi və müavinin köməkçisi seçilib, anti-daşqın tədbirləri alaraq Avstriya modelində könüllü bir xilasetmə briqadası təşkil etdi.
1890-cı illərin sonunda, Muruzi, ictimai xidmətdən təqaüdə çıxdı və bəstəkar kimi özünü sınamağa başladı.
1902-ci ilin fevralında Buxarest Milli Teatrında səhnəyə qoyulan "Pescarii din Sulina" ("Sulina Balıqçıları") üç aktlı opera yazmışdır. O, həmçinin jurnalistika və yazıçı fəaliyyətini davam etdirdi.
1910-cu ildə Rumıniyanın Demokratik Milliyyətçi Partiyasına qatıldı.[4]
Muruzinin əsas əsərləri "Înstrăinații. Studiu social în formă de roman " (1910) və "Pribegi în țară răpită. Roman social basarabean" adlı romanları idi. O, digər janrlarda da əsərlər yazdı. 1911-ci ildə üç əsəri və eyni zamanda satirik romanı "Pe viscol" adlı bir komediya dərc etdirdi.
9 oktyabr 1914-cü ildə Yaşʼda yoxsulluqda vəfat etdi, lakin "Eternitat" qəbiristanlığında xüsusi mərasimlə dəfn edildi.[5]