Erilik Eristiin (rus. Эрилик Эристиин / Semyon Stepanoviç Yakovlev 12 (24) yanvar 1892 – 6 oktyabr 1942) — Saxa şairi və yazıçısı, Vətəndaş müharibəsi illərində qırmızı partizan, SSRİ Yazıçılar İttifaqının üzvü (1938).
Erilik Eristiin | |
---|---|
Semyon Stepanoviç Yakovlev | |
Təxəllüsü | Erilik Eristiin[1] |
Doğum tarixi | |
Doğum yeri | Çakır kəndi, Çurapçı ulusu, Saxa Respublikası |
Vəfat tarixi | (50 yaşında) |
Vəfat yeri | Tolon kəndi, Çurapçı ulusu, Saxa Respublikası |
Vətəndaşlığı |
SSRİ Rusiya |
Milliyyəti | saxa türkü |
Fəaliyyəti | yazıçı, şair |
Əsərlərinin dili | Saxa dili |
İstiqamət | Sosialist realizmi |
Janrlar | şeir, poema, povest, roman |
Sadə xalq onu Nikolay Ostrovskinin "Polad necə bərkidi" əsərinin qəhrəmanı Pavel Korçaqinin şərəfinə "Yakut Korçakini" adlandırırdı.[2]
Erilik Erisstiin 1892-ci ildə Çurapçı ulusunun Çakır kəndində kəndli ailəsində anadan olmuşdur. Uşaqlıqda müstəqil şəkildə Saxa və rus dillərini mənimsəmişdir. Vətəndaş müharibəsi illərində, ağqvardiyaçılar onun anasını, qardaşını və digər qohumlarını öldürmüşlər.[3]
Belə ki, 1922-ci ilin yanvarında onun 28 yaşlı qardaşı həlak olmuşdur. Elə həmin ilin iyul ayında anası Yelena İqnatiyevna və altı qohumu qanlı qırğının qurbanı olmuşlar. Kiçik qardaşı 1925-ci ildə vəfat etmişdir. Sonralar Erilik Eristiin üç oğlunun ölüm faciəsini yaşamışdır.[2]
Vətəndaş müharibəsindən sonra Yakutsk Mətbəəsində (Yakutsk) Xalq Daxili İşlər Komissarlığının səlahiyyətli nümayəndəsi kimi tipoqraf işləmiş, Yakutsk ASSR Amma ulusu icraiyyə komitəsinin səhiyyə və xalq təhsili şöbəsinin müdiri olmuşdur.[3]
Xalq arasında "Yakut Korçakini" adı ilə məşhur olmuşdur.
Erilik Eristiin 6 oktyabr 1942-ci ildə Çurapçinsk ulusunun Tolon kəndində vəfat etmişdir.
Yazıçının ilk əsərləri 1923-cü ildə nəşr olunmuşdur və 1928-ci ildə "Gözlənilməz sevinc" (Соһуччу үөрүү) adlı ilk povesti "Çolbon" jurnalında yayınlanmışdır. Erilik Eristiin bu poevstdə inqilabdan əvvəlki Saxa ulusunun ağır həyatını, yetim uşaqların aclığını, siyasi sürgünlərin təsiri altında olan ziyalıların zehnində gedən siyasi təlatümləri əks etdirmişdir.
Yaradıcılığının ən parlaq dövründə (1931–1942) bir sıra böyük nəsr əsərləri yaranmışdır. Belə ki, inqilabçı bolşeviklərin həyatını əks etdirən "Bolşevik Tixon" ("Бассабыык Тиихээн", 1934) və "Yetim İvançik" ("Тулаайах Уйбаанчык", 1935) poemaları bu dövrün məhsuludur.[4][5] 1930-cu illərdə Qazaxıstan Respublikasının Çimkənd şəhərinə bir illik yaradıcılıq ezamiyyətinin nəticəsində "İnqilabın oğulları" ("Революция уолаттара", 1936) povesti yaranmışdır. Bu əsərdə qazax xalqının inqilab dövründəki tarixi işıqlandırılmışdır.[6].
1937-ci ildəki "Həyəcan" (Аймалҕан) povesti Buryatiya xalqının olan həyat materialları əsasında yazılmışdır. "İradənin icrası" ("Кэриэс туолуута", 1939) povesti Saxa kəndlisinin sosial düşüncəsini əks etdirir.[3]
Yazıçı 1938-ci ildə, ədəbi yaradıcılığın zirvəsində aldığı kontuziya nəticəsində gözlərini itirmişdir.[2] 1942-ci ildə Erilik Eristiin Yakutiyadakı vətəndaş müharibəsi hadisələrindən bəhs edən bir neçə dəfə rus və yakut dillərində nəşr olunan "Marıkçan gəncləri"("Маарыкчаан ыччаттара") adlı bir roman yazmışdır.[4][5]
Ana dilində
Rus dilində
Saxa Yazılar Birliyi Erilik Erisstiinin adına ədəbi mükafat təsis etmişdir. Onun doğilduğu Çakır kəndində ev-muzeyi fəaliyyət göstərir.[4][5]
2007-ci ildən Çakır kənd orta məktəbi onun adını daşıyır.[7]
2017-ci ildə Çurapçı ulusunda ədibin 125 illiyi qeyd edilmişdir. Ona yaxın gələcəkdə heykəl qoyulması da planlaşdırılır.[8].