Hesablama arqumenti (ing.economic calculation problem) — planlı iqtisadiyyatın tənqidi növlərindən biridir. İlk dəfə 1920-ci ildə Lüdviq fon Mizes tərəfindən təklif edilmiş və daha sonra Fridrix Hayek[1][2] tərəfindən ətraflı şəkildə tədqiq edilmişdir. İqtisadiyyatda resursların rasional bölüşdürülməsi probleminə aiddir. Bazar iqtisadiyyatı şəraitində bu problem tələb və təklif mexanizmindən istifadə etməklə həll edilir ki, bu zaman insanlar mal və ya xidmətlərin onlar üçün pul ödəmək istəyi ilə dəqiq necə bölüşdürüləcəyinə qərar vermək imkanı əldə edirlər. Beləliklə, məhsulun qiyməti tələb və təklif balansı haqqında bütün zəruri məlumatları ehtiva edir ki, bu da yaranan profisit və çatışmazlıqları düzəltməyə imkan verir. Mises və Hayek bu mexanizmin yeganə mümkün olduğunu və bazar qiymətləri vasitəsilə əldə edilən məlumatların olmaması səbəbindən sosializmin resursları rasional şəkildə bölüşdürmək qabiliyyətinə malik olmadığını iddia edirlər. Bu arqumenti dəstəkləyənlər hesab edirlər ki, bu, planlı iqtisadiyyatın işləməməsinin sübutudur. Bu məsələ 1920–1930-cu illərdə iqtisadi nəzəriyyədə qızğın müzakirə olunurdu.
Lüdviq fon Mizes özünün "Sosialist Birliyində İqtisadi Hesablamalar" kitabında iddia edirdi ki, qıtlıq istənilən sosialist iqtisadiyyatının mühüm xüsusiyyətidir, çünki bütün istehsal vasitələri dövlətin mülkiyyətindədirsə, onda istehsal vasitələrinə rasional qiymətlər əldə etməyin heç bir yolu yoxdur. istehsal, çünki onların qiymətləri, istehlak mallarının qiymətlərindən fərqli olaraq, şüurlu mübadilənin nəticəsi deyil, sadəcə olaraq, bu vəsaitlərin daxili transferinin xarakterik xüsusiyyətidir. Beləliklə, istehsal vasitələrinin qiymətləndirilməsi qeyri-mümkün olur ki, bu da planlaşdırma orqanının resursları rasional bölüşdürmək imkanından məhrum olması deməkdir.[1] O, iddia edirdi ki: "…sosialist iqtisadiyyatında rasional iqtisadi fəaliyyət mümkün deyil"[1]. Bu tənqid onun tərəfindən 1922-ci ildə "Sosializm, iqtisadi və sosioloji təhlil" kitabında daha dolğun işlənib.
Fərqli məhsulların müqayisəsi
Kapital və əmək çox heterojen olduğundan (yəni fiziki məhsuldarlığı əsaslı şəkildə müəyyən edən müxtəlif xüsusiyyətlərə malikdir), iqtisadi hesablamalar onların bütün formalarını müqayisə etmək üçün müəyyən ümumi əsas tələb edir.
Pul universal mübadilə vasitəsi olmaqla, müxtəlif malların qiymətlərini təhlil etməyi çox asanlaşdırır — daha ucuz olanlar, bütün digər şeylər bərabər olduqda, daha çox üstünlük verilir. Bu sözdə qiymət siqnal funksiyasıdır. Eyni zamanda, məhdud pul məhsuldan həddindən artıq istifadənin qarşısını alır.
Pulun olmadığı şəraitdə qeyri-bazar sosializmində müxtəlif malları və müxtəlif istehsal üsullarının səmərəliliyini asanlıqla müqayisə etmək vasitəsi yoxdur. Bu sistem çərçivəsində onların hər biri üçün ayrı-ayrılıqda iqtisadi hesablamalar aparılacaq. Bu o deməkdir ki, məlumat çatışmazlığı nəzərə alınmaqla verilən qərarlar əsasən özbaşına olacaq.
↑F. A. Hayek, (1935), "The Nature and History of the Problem" and "The Present State of the Debate, " om in F. A. Hayek, ed. Collectivist Economic Planning, pp. 1–40, 201–43.