Kılıçdaroğlu Doktrinası, 2010-cı ildən etibarən 33-cü Cumhuriyyət Hərəkatı Partiyası Adi Konqresində genel başkan seçilməklə birlikdə Türkiyənin əsas müxalifət lideri olan Kemal Kılıçdaroğlu'nun siyasi idealları və gündəmi üçün istifadə olunan bir terminologiyadır. Kılıçdaroğlu Doktrini'nin əsası, Ərdoğanizm'in kutuplaşma strategiyasını etkisiz etməyə yönlənmişdir. [1]
Doktrin, son illərdə Türkiyənin otoritarlaşmasına qarşı, dərəcələndirilərək inşa edilən CHP lideri Kılıçdaroğlu tərəfindən inkişaf etdirilən bir strategiya olaraq tanımlanır. Kılıçdaroğlu doktrini, Ərdoğanizm kimi ən böyük rakibi ilə qarşılaşdırıldığında, Kılıçdaroğlu doktrini, Kılıçdaroğluçuluk deyil, şəxs əsaslı bir bağlılığı ifadə etmir. Kılıçdaroğlu tərəfindən ortaya qoyulan və toplumda geniş bir dəstək tapmış mübarizə strategiyası kimi qiymətləndirilir.
Bu doktrinin formasyonunda ilk mərhələnin 2017-ci il hərbi referendumuna gedən proses olduğu qeyd olunur. 2016-cı ilin sonunda Milli Məclisə təqdim edilən anayasa dəyişikliyi paketi Türkiyədə parlamentar sistem dövrünü sona çatdırır və dünyadakı prezident idarəetmələrindən tamamilə fərqli bir idarəetmə modelini öngörürdü. AK Parti və MHP-nin belə bir sistemi referendumda qəbul etdirə bilmək üçün tapdıqları formulu, halk oylamasını AK Parti-CHP mübarizəsinə çevirmək olduğu iddia edilir. Buna qarşı Kılıçdaroğlu liderliyində CHP, özü daxil olmaqla, geniş qapalı muhalif qüvvələrlə güclü bir birlik yaratdı. Bu birliyə kutuplaşmaya qarşı bir söz eşlik etdi.[2]
Referandumdan sonra CHP İstanbul milletvekili Enis Berberoğlu'nun həbs olunması, doktrinin formalaşmasındakı ikinci döngüdən tutulur. Bu addımlardan sonra Kılıçdaroğlu, 25 gün davam edən Adalet Yürüyüşünü başlatdı. Bu yürüyüş, Türkiyənin yaxın tarixindəki ən böyük cəmiyyət hərəkətlərindən biri kimi tanınır. Yürüyüşün məqsədi, "İktidarın təzyiq siyasətinin qarşısında xalqın çarəsiz olmadığını, demokratik cəsarətin insanları necə sürüklədiyini bütün dünyaya göstərmək" olaraq göstərilir. Adalet Yürüyüşü ilə adalet və hüququ sahiplənmə, yeni dövrün seçim kampaniyalarının əsas ayrım xəttinə çevrildi. Yürüyüşün sonunda Maltepe Meydanında Kılıçdaroğlu tərəfindən gündəmə gətirilən məsələlər, bu mərhələdən sonrakı yol xəritəsini və məqsədlərini müəyyənləşdirdi.[3]