Lənət mətnləri və ya qadağan siyahıları[1]ironun düşmənlərini, əksər hallarda Misir dövlətinin düşmənlərini və ya narahat törədən xarici qonşuları sadalayan qədim Misir ieratik mətnlər.[2] Bu mətnlər ən çox hədəfə alınmış əcnəbilərin heykəlciklərinə, kasalara və ya sonradan məhv edilmiş gil və ya daş bloklarına yazılmışdır. Adların qırılması və basdırılması mərasimi mətnlərdə adları çəkilən şəxslərə və ya qurumlara təsir edəcək bir növ simpatik sehr kimi nəzərdə tutulmuşdu. Parçalar adətən qəbirlərin və ya ritual yerlərin yaxınlığında yerləşdirilirdi. Bu təcrübə Misirin Asiya qonşuları ilə münaqişə zamanı ən çox yayılmışdır.[3]
Lənət ritualı düşmənlərin qarşısını almaq və ya onları məhv etmək prosesi idi. Adətən kiçik heykəlcik, lakin bəzi hallarda insan qurbanı kimi ritual obyekt(lər) bağlanar, sonra parçalanar, tapdalanar, bıçaqlanar, kəsilər, nizələnər, üzərinə tüpürülər, qutuya bağlanar, yandırılar, sidiklənər və nəhayət basdırılardı. Buna baxmayaraq, hər bir lənət əvvəlki komponentlərin hamısını əhatə etmirdi. Tam bir ayin bu hərəkətlərdən hər hansı birini dəfələrlə istifadə edə bilər. Yazılan ayinlərdən birində "ona dörd dəfə tüpürmək ... sol ayağı ilə tapdalamaq ... onu nizə ilə vurmaq ... onu bıçaqla vurmaq ... onu atəşə qoymaq ... atəşə qoyulan zaman ona dəfələrlə tüpürmək" təlimatı verilir.[4][5]
Tarixçilərin lənət mətnlərinin mənası ilə bağlı interpretasiyası güclü əsaslarla formalaşmışdır. Bir sənddə mətnlərin ritual yaradılması, Misiri və fironu qorumaq üçün sehrli formaya müraciət etmək üçün onların məhv edilmə qaydası ətraflı təsvir edilmişdir.[6] Bunlar əvvəlki hallarda qeydə alınmışdı, lakin xüsusilə Ptolemeylər dövründə onlar getdikcə daha çox misirli tərəfindən öz şəxsi istifadələri üçün istifadə olunmağa başlamışdılar.[7]
Erkən lənət mətnlərinin bir çoxu saxsı qablarda tapıldığına görə, bəzi tarixçilər hesab edirlər ki, lənət fiqurlarının ritual şəklində sındırılması, dəfn mərasimlərində istifadə edilən gil qabların başqa məqsədlər üçün istifadəsinin qarşısını almaq və yas mərasimi üçün istifadə edildikdən sonra qabda mövcud ola biləcək hər hansı sehrli gücdən imtina etmək üçün onların sındırılmasından qaynaqlanır.[8]
fr[ing.]: Princes et Pays d'Asie et de Nubie. Textes hiératiques sur des figurines d'envoûtement du Moyen Empire. Brüssel 1940 (Jüngere Texte der 12. Dynastie).
Kurt Sethe: Die Ächtung feindlicher Fürsten, Völker und Dinge auf altägyptischen Tongefäßscherben des Mittleren Reiches. (=: Abhandlungen der Preußischen Akademie der Wissenschaften. 1926, philos-histor. Klasse Nr. 5) Berlin 1926 (Ältere Ächtungstexte aus der 12. Dynastie).
Christoffer Theis, Magie und Raum. Der magische Schutz ausgewählter Räume im Alten Ägypten nebst einem Vergleich zu angrenzenden Kulturbereichen (Orientalische Religionen in der Antike 13), Tübingen 2014, pp. 65–87.