Leonid Bıkov

Leonid Fyodoroviç Bıkov (ukr. Леонід Федорович Биков; 12 dekabr 1928 – 11 aprel 1979) — Ukrayna sovet aktyoru, kinorejissoru və ssenaristi^[1], RSFSR əməkdar incəsənət xadimi (1965), Ukrayna SSR xalq artisti (1974)^[2].

Leonid Bıkov
rus. Олег Иванович Янковский
Doğum adı	Leonid Fyodoroviç Bıkov
Doğum tarixi	12 dekabr 1928
Doğum yeri	Slavyansk rayonu, Ukrayna SSR, SSRİ
Vəfat tarixi	11 aprel 1979 (50 yaşında)
Vəfat yeri	Kiyev vilayəti, Ukrayna SSR, SSRİ
Vəfat səbəbi	yol-nəqliyyat hadisəsi
Dəfn yeri	Baykovo qəbiristanlığı
Vətəndaşlığı	SSRİ
Fəaliyyəti	aktyor, kinorejissor
Fəaliyyət illəri	1952 — 1979
Təhsili	Xarkov Milli İncəsənət Universiteti[d] (–1951)
Mükafatları
IMDb	ID0125904
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Leonid Bıkov 1928-ci il dekabrın 12-də Ukrayna SSR-in Slavyanski^[3] rayonunun Znamenka kəndində (indiki Donetsk vilayəti, Ukrayna) Fyodor İvanoviç və Zinaida Pankratovna Bıkovalar ailəsində anadan olub. 1938-ci ildə valideynləri Kramatorsk şəhərinə köçdülər. Bıkov 6 saylı orta məktəbi bitirmiş, burada Lenin adına mədəniyyət evində ilk dəfə səhnəyə çıxmışdır.

Böyük Vətən müharibəsi zamanı Leonid və ailəsi Barnaula evakuasiya olunmuşdu. Uşaqlıqdan bəri təyyarəçi olmaq xəyalları və onu iki dəfə təyyarəçi məktəbində oxumağa sövq etdi: ilk dəfə 1942-ci ildə 2-ci Leninqrad müharibə məktəbi evakuasiya edilmiş Oirot-Tour (1943), lakin yaşı çatmadığına görə orada qalmadı; İkinci dəfə Leninqradda (1945), döyüşdən sonra dağıldığı pilotlar üçün 2-ci xüsusi məktəbdə oxudu.

O, Kiyev teatr institutuna qəbul ola bilməsə də, Xarkov Teatr İnstitutunun akademik fakültəsindən (1951) daxil olub oranı uğurla bitirmişdir. 1951-1960-cı illərdə T.Şevçenko adına Xrakov Dövlət Akademik Ukraynalı Teatrının aktyoru idi. Teatrda aktyorluq karyerasına başlayan Bıkov "Küçə Üç Solovyov, 17" adlı komediyada çıxış etdi^[4].

Filmdə ilk dəfə Leonid Bıkov 1952-ci ildə "Dənizçi həyatı" filmində rol aldı, növbəti rolu - "Pələng təlimçisi" filmində yer aldı. 1955-ci ildə "Maksim Perepelitsa" filmində baş rola çəkildi.

1960-cı ildə Leninqrad şəhərinə köçdü. 1960-1968-ci illərdə "Lenfilm" kinostudiyasının aktyoru və rejissoru oldu.

Filmdə Leonid Bikkovun ən yaxşı rolları arasında Boqatıryov ("Mənim əziz adamım", 1958), Akişina ("Könüllülər", 1958), Alyosşi ("Alyoşkanın məhəbbəti", 1960), Qarkuşi ("Yeddi küləkdə", 1962) rollarıdır.

1960-cı illərin sonlarında Yevgeni Onoprienko və Aleksandr Satski ilə yanaşı pilotlarla bağlı filmin ssenarisi yaradılmışdır ki, bu da uzun müddət "qeyri-qəhrəmanlıq" mövzusunda olmasından senzuraya imkan verməmişdir. Uzun müddət gözlədikdən sonra, 1972-ci ildə Blkov "Döyüşdə" filmi çəkməyə başlamışdır, o, əsas rollardan birini oynayan bir neçə "yaşlı insanlar" var.

1976-cı ildə hərbi mövzuda Bir-iki, əsgərlər getdi... adlı film çəkmişdir.

1978-ci ildə "Özgə" adlı fantastik satirik filmin çəkilişləri Leonid Bıkovun "Özgə-73" romanında, Leonid Bıkovun ssenarist, rejissor və baş rolda oynadığı "Qlouza" adlı əcnəbi rol oynayıb. 1979-cu ildə filmin iki hissəsi çəkilmişdir, tənqidçilər məhkəməsinə təqdim edilmişdir. Şəkil gözlənilən uğurdur, amma taley planları məhv etdi. Versiyalardan birinə görə^[5], Leonid atəş zamanı atası Nikolay Maşçenko və İvan Mikoliçuka yaxınlaşan bir faciəni gözləyən kimi qəribə bir məktub yazır. Başqa birinə görə^[6], iradəsi ürək böhranından sonra onun ölümündən üç il əvvəl yazılmışdır.

Leonid Bıkov 11 aprel 1979-cu ildə vəfat etmiş, Baykovo qəbiristanlığında dəfn olunmuşdur.

• Ukrayna SSR əməkdar artisti (1958);
• "Xam torpaqlardan istifadə edilməsinə görə" medalı (1960);
• RSFSR əməkdar incəsənət xadimi (29 iyun 1965);
• "Şərəf nişanı" ordeni (4 noyabr 1967);
• Ukrayna SSR xalq artisti (5 avqust 1974)^[2];
• Taras Şevçenko adına Ukrayna SSR dövlət mükafatı (1977);
• "Oktyabr inqilabı" ordeni (30 may 1978).

İl	Azərbaycanca adı	Orijinal adı	Afişa	Rol
1953	Marinanın taleyi	Судьба Марины		Saşko
1954	Pələng təlimçisi	Укротительница тигров		Petya Mokin
1955	Yad doğma	Чужая родня		Lev Zaxaroviç
1955	Maksim Perepelitsa	Максим Перепелица		Maksim Kondratyeviç Perepelitsa
1957	Bizim sıramızda	Рядом с нами		Nikolay Jukov
1958	Könüllülər	Добровольцы		Alyoşa Akişin
1958	Mənim əziz adamım	Дорогой мой человек		Paşa Boqatıryov
1959	May ulduzları	Майские звёзды		sovet tankçısı Alyoşa
1960	Alyoşkinin məhəbbəti	Алёшкина любовь		Alyoşka Akişin
1962	Yeddi küləkdə	На семи ветрах		Qarkuşa
1962	Horizont	Горизонт		Sovxozun briqadiri
1966	S. şəhərində	В городе С.		Arabaçı
1958	Kəşfiyyatçılar	Разведчики		Saşko Makarenko
1973	Döyüşə ancaq "qocalar" gedir	В бой идут одни «старики»		Aleksey Titarenko
1976	Bir-iki, əsgərlər getdi...	Аты-баты, шли солдаты…		Viktor Svyatkin

• Спеціальний культурологічний випуск аналітично-інформаційного журналу «Схід (журнал)», 2004.
• Роман Корогодський та ін. Леонід Биков. — М., 1978
• Роман Корогодський. Леонід Биков. // В книзі: Брама світла. Шістдесятники. [упорядники М. Коцюбинська, Н. Кучер, О. Сінченко; автор вступної ст. М. Коцюбинська] — Львів: Вид-во Українського католицького університету, 2009. — 655 с. ISBN 978-966-8197-47-5
• Інформація із архівних джерел та бібліотек.

Vikianbarda Leonid Bıkov ilə əlaqəli mediafayllar var.

• Леонід Биков  (ukr.)
• Leonid Bıkov — IMDb səhifəsi
• Сайт пам'яті Леоніда Бикова (rus.)
• Федір Раззаков, «Зіркові трагедії: загадки, долі і загибелі» (rus.)
• Сторінка пам'яті Леоніда Бикова у Facebook.

1. ↑ "Большая российская энциклопедия". 2021-10-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-06-23.
2. ↑ ^{1 2} Новая Российская энциклопедия: в 12 т. / Редкол.: А. Д. Некипелов, В. И. Данилов-Данильян и др. — М.: ООО «Издательство „Энциклопедия“» Т. 3 Бруней — Винча, 2007. — 480 с.: ил.
3. ↑ 1968-ci ildə Çerkassiyə birləşdirilmişdi.
4. ↑ 80 лет Леониду Быкову. Прогулки по Сумской и зависть коллег Arxivləşdirilib 2008-12-16 at the Wayback Machine // Медиагруппа «Объектив»
5. ↑ Леонид Быков — которого любили все… Arxivləşdirilib 2015-12-22 at the Wayback Machine на сайте «Наш Фильм»
6. ↑ [1] Arxivləşdirilib 2011-03-16 at the Wayback Machine // АиФ, 31 апр 2001