Moralizm - 19-cu əsrdə yaranan və cəmiyyəti bir sıra əxlaqi prinsiplər, adətən ənənəvi davranışlar, həmçinin, "ədalət, azadlıq və bərabərlik" şüarı ilə ruhlandırmağa çalışan fəlsəfi cərəyan.[1] Ailə birliyi və cinsi əxlaq kimi şəxsi məsələlər də daxil olmaqla, temperans hərəkatı kimi ictimai məsələlərlə əlaqəli olaraq Şimali Amerika və ingilis mədəniyyətinə təsir etdi.[2]
Moralizmin köklərini araşdıran sosioloq Malkolm Votersə görə "moralizm orta-sinif protestantlar ilə protestant qruplar arasındakı bərabərləkçi, antiillektual evangelist qruplar arasındakı mübahisədən yaranmışdır".[3]
19-cu əsrdə abolisionizm və temperans moralizmin "əkiz sütunları"-na çevrilmişdir. Bu "əkiz sütunlar" ABŞ-dəki həm protestant, həm də katolik kilsəsində məşhurlaşmışdı.[4][5] Kvakerlər kimi bəzi xristian məzhəblər tərəfindən önə çəkilən moralizm abolisionizmə dəstək kimi təzahür etdi.[6]
Moralizm qadınlara seçki hüququnun verilməsi,[7] antiabort hərəkatlarının fəlsəfi əsasına çevrilmişdi.[8]
In many essays, Taylor shows how this excessive moralism in both the Protestant and Catholic churches from the 17th century onward led to a "polite" Christian society where being polite was more important than being Christian.
Still operating at the margins of American religious discourse, Quaker civic moralism would see its legitimacy in the public sphere grow as increasing numbers of American citizens grew sympathetic with the Unionist and abolitionist causes.