Paleoekologiya (yun. palaios-qədim, oikos-məhəl və logos-elm)-paleontologiyanın bölməsi olub, keçmiş geoloji epoxalarda orqanizmlərin (heyvan və bitki) yaşayış şəraitini və həyat tərzini, senoz daxilində və ətraf mühitlə qarşılıqlı əlaqələrini, orqanizm qalıqları tapılan çöküntülərin əmələ gəlmə şəraitini və s. öyrənir.[1]