Pikok—Vayzmen hipotezi (Pikok—Vaysmen hipotezi, Pikok—Vaysmen modeli, Pikok—Vayzmen nəzəriyyə, ing. Peacock-Wiseman Hypothesis) — özəl sektorun dövlət sektoru ilə əvəzlənməsinin təsiri ilk dəfə ingilis iqtisadçıları Alan Pikok və Cek Vayzmen tərəfindən 1961-ci ildə öz işlərində təqdim edilmişdir. Müəlliflər qeyd ediblər ki, böhran dövründə (müharibə illəri, aclıq, sosial kataklizmlər) ölkələr dövlət xərclərini artırır, dövlət xərcləri əhəmiyyətli həddə qədər artır, vergi dərəcələri artırmağa məcbur olur və müvafiq olaraq özəl xərclər azalır. Özəl xərclərin dövlət xərcləri ilə əvəzlənməsi effekti var.
Bu fərziyyə ilk dəfə ingilis iqtisadçıları Alan Peacock və Jack Wiseman tərəfindən 1961-ci ildə “Birləşmiş Krallıqda dövlət xərclərinin yüksəlişi”[1] adlı əsərində irəli sürülmüşdür.
Müəlliflər böhran dövründə (müharibə illəri, aclıq, sosial kataklizmlər) ölkələrin dövlət xərclərini artırdığını, dövlət xərclərinin əhəmiyyətli səviyyəyə yüksəldiyini, vergi dərəcələrinin artmağa məcbur edildiyini və müvafiq olaraq özəl xərclərin azaldığını qeyd etmişlər[2]. Özəl xərclərin dövlət xərcləri ilə əvəzlənməsi effekti var
A. Pikok və C. Vayzmenin işinə görə, böhran dövründən sonra daha yüksək dövlət xərclərinin dəstəklənməsinin səbəbləri[3]: