Rus dilinin islahat öncəsi orfoqrafiyası (inqilabdan əvvəlki orfoqrafiya; nadir hallarda ənənəvi orfoqrafiya) — 1918-ci ildəki islahatından əvvəl qüvvədə olan və sonralar Rusiyadakı ağ hökumətlərin ərazilərində və Ağ mühacirət nəşrlərində qorunan rus dilinin yazılışı. Rus islahatı öncəsi yazımının başlanğıcı I Pyotr dövründə mülki ssenarinin tətbiqi hesab edilə bilər.
Rus dilinin islahat öncəsi orfoqrafiyası | |
---|---|
Ölkələr |
|
Təsnifatı | |
Dil kodları | |
IETF | ru-petr1708 |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
İslahatqabağı imla qaydasında ümumiyyətlə qəbul edilmiş vahid norma yox idi (1956-cı il Sovet kodeksi kimi). 1917 inqilabından əvvəl (1870-1910) son 50 ildə və ya daha çox yazım, XIX əsrin ilk üçdə birinin və xüsusilə XVIII əsrin yazımından daha çox dərəcədə normallaşdırıldı. Rusların islahat öncəsi yazılışına dair ən nüfuzlu (o vaxt nəşr olunan mətbuatda tam şəkildə müşahidə olunmasa da) dərsliklər və qaydalar dəsti Akademik Yakov Karloviç Qrotun adı ilə əlaqələndirilir. Dəqiq olaraq islahatlardan əvvəl yazımın mövcudluğunun son 50 illik yubileyinə istinad edirlər.
İnqilabdan əvvəl rus əlifbası 35 hərfdən ibarət idi[1][2][3].
А а | Б б | В в | Г г | Д д | Е е | Ж ж | З з |
И и | І і | К к | Л л | М м | Н н | О о | П п |
Р р | С с | Т т | У у | Ф ф | Х х | Ц ц | Ч ч |
Ш ш | Щ щ | Ъ ъ | Ы ы | Ь ь | Ѣ ѣ | Э э | Ю ю |
Я я | Ѳ ѳ | Ѵ ѵ |