Səid ibn Zeyd

Səid ibn Zeyd ibn Əmr (ərəb. بد الله بن انيس الجهني‎) — Məhəmməd peyğəmbərin səhabəsi ilk iman gətirənlərdən biridir. Məhəmməd peyğəmbərin cənnət müjdəsi ilə sevindirdiyi on nəfərdən ibarət səhabələr kateqoriyasına daxildir (əşara əl-mübəşşirə).

Səid ibn Zeyd
ərəb. سعيد بن زيد‎
Doğum tarixi	593
Doğum yeri	Məkkə, Hicaz
Vəfat tarixi	671
Vəfat yeri	Mədinə, Əməvilər xilafəti
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Onun tam adı Səid ibn Zeyd ibn Əmr ibn Nufeyl ibn Əbdül-Uzza ibn Ziyah ibn Abdullah ibn Kurt ibn Riza ibn Ədi ibn Kəb ibn Luaydir^[1]. Səidin atası hənifi olan Zeyd ibn Əmr idi. Səid ibn Zeydin özü 613-cü ildə hələ iyirmi yaşı belə olmayanda müsəlmanların Ərqam evindəki məclislərində iştirak edən ilk İslamı qəbul edənlərdən biri olmuşdur.

O, Ömər ibn Xəttabın bacısı Fatimə ilə evlənmişdi. Səid və Fatimə Quran oxuyarkən Ömər onları yaxalayır və o, özü də İslamı qəbul edir.

İslamın doğulmasının ilk illərində müsəlmanlar, o cümlədən Səid ibn Zeyd ciddi təqiblərə məruz qalır, nəticədə onlar Mədinəyə köçməli olurlar.

Səid ibn Zeyd bütün mühüm tədbirlərdə iştirak etmişdir. O, Bədr döyüşü istisna olmaqla, demək olar ki, bütün döyüşlərin iştirakçısı olur. Məhəmməd peyğəmbərin vəfatından sonra Səid ibn Zeyd xilafətin İran və Bizansa qarşı müharibələrində iştirak edir.

Dəməşqin fəthindən sonra müsəlman ordusunun komandanı Əbu Übeydə ibn Cərrah Səidi bu şəhərə vali təyin edir. 671-ci ildə Mədinə şəhərində vəfat etmişdir. Cənazə işləri ilə Səd ibn Əbu Vəqqas məşğul olmuşdur.