Siciliya barokkosu (it.Barocco siciliano) — Barokko memarlığının bir növü, yaxud qolu olub XVII–XVIII əsrlərdə təşəkkül tapmışdır. Bu növ klassik barokko memarlığından bərli-bəzəkli tağ və sütun elementlərdən başqa çoxlu sayda gülərüzlü maskalar, putto və lat.amoretta adlanan kiçik oğlan uşağı fiqurlarına, həddən ziyadə bəzək elementlərinə malik olması ilə seçilir.
1693-cü ildə baş vermiş güclü zəlzələ nəticəsində adanın bir çox yaşayış məntəqələri dağılmışdır. Zəlzələ tarixi Noto şəhərinin tamamilə dağılmasına səbəb olur. Noto şəhəri o dövrdə adlı-sanlı Roma memarları deyil, yerli memarlar tərəfindən layihələşdirilərək tikilir. Bu zaman yerli memarlar tam sərbəst şəkildə düşünərək klassik barokko memarlığına yeni istiqamət vermişdirlər. Siciliya barokkosuna İtaliyanın yalnız Siciliya regionunda rast gəlinir. Zəlzələdən sonra yerli kübar cəmiyyətinin nümayəndələri öz saray və imqamətgahlarını, kilsə binalarını məhz bu yeni nəsil memarlarına həvalə etmişlər.
Kompozisiyalarda insan, heyvan və məxluqlara məxsus gülümsəyən maska elementlərindən, putto və lat.amoretta adlanan kiçik oğlan uşağı fiqurlarından geniş istifadə olunması;
Antablement, balkon və ya eyvanların ön hissəsinin dəmir və daş baluster q.yun.βαλαύστιον (balaustion) — nar çiçəyi) adlanan sütuncuqlarla işlənməsi;
Mürəkkəb qurluşlu hündür və eşik pilləkan sisteminə malik olması;
Qabarıq və ya batıq qövs formalı fasada malik olması;
Kilsə zəngləri üçün qüllə əsas binadan azad və aralı tikilir. Bu zaman kilsə zəngləri qüllənin içərisində gizlədilmir, əksinə aşkar nümayiş etdirilərək əsas binanın fasadına inteqrasiya olunmuş müvafiq hücrələrdən asılırlar;
Divar və döşəmələrin rəngli mərmərdən döşənməsi;
Tikinti materialı kimi vulkanik daşlardan istifadə olunması binaya boz və qara rəng verirdi;
Sütunlar əsasən tək və ya cüt halda fasad tağlarını saxlayır, demək olar ki, tikilidə sütun cərgələri olmur.
Rozario Qalyardi (1698–1762), Noto, Raquza və Modika şəhərindəki bir çox tikililərin (Raquza San Corco kilsəsi, Modika kafedral kilsəsi, Noto Del Karmine kilsəsi) müəllifi;
Andrea Palma (1644–1730), Palermo və Sirakus şəhərlərindəki bir çox tikililərin (Sant İqnasio all Olivella kilsəsi, Santa Mariya delle Kolonne kafedralı) müəllifi
Vinçenso Sinatra (1720–1765), Noto və İspisa şəhərlərindəki bir çox tikililərin müəllifi;