Toxar dilləri — Mərkəzi Asiyanın qədim Toxaristan bölgəsində (indiki qərbi Çin və indiki Qırğızıstan və Tacikistanın bəzi bölgələri) danışılan qədim Hind-Avropa dillər qrupu. Toxar dilləri təxminən IV–X əsrlərdə istifadə edilmişdir və bu dil qrupu haqqında məlumat əsasən arxeoloji qazıntılardan tapılan əlyazmalar vasitəsilə əldə edilmişdir. Bu dil qrupu Hind-Avropa dilləri arasında unikal yer tutur və iki əsas dili vardır:
Toxar dilləri | |
---|---|
Takson | — |
Areal | — |
Təsnifat | |
Kateqoriya | ??? |
Tərkib | |
— | |
Dil qrupunun kodları | |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-5 | — |
1. Toxar A – arxaik və daha qədim formaya malik olan bu dialekt əsasən Buddist dini mətnlərdə istifadə olunurdu. Daha çox Toxar arxaik və ya Türfan dialekti kimi tanınır, qədim Türfan şəhəri ərazisində yayılmışdır.[1] 2. Toxar B – daha geniş yayılmış və istifadə edilmiş dialektdir. Kuça dialekti adlanır və əsasən gündəlik yazışmalar və digər mətnlərdə istifadə olunurdu.[2]
Toxar dili Hind-Avropa dillərinin digər qollarından xeyli fərqlənir. Xüsusilə qrammatik quruluş və lüğət baxımından fərqli xüsusiyyətlərə malikdir və bu fərqlilik onun erkən dövrlərdə digər Hind-Avropa dillərindən ayrıldığını göstərir.
Toxar dilinin morfoloji xüsusiyyətləri digər Hind-Avropa dillərinə bənzəsə də, bəzi fərqli morfoloji xüsusiyyətlərə malikdir. Bu dillərdə, ismin hal və növləri üçün müxtəlif şəkilçilər və qrammatik dəyişikliklər var.[3]
Toxar dilində yazılmış mətnlər əsasən buddist mətnlər və hüquqi sənədlərdir. Toxar dili Brami əlifbasına əsaslanan xüsusi bir yazı sistemindən istifadə edir. Bu mətnlər arxeoloji qazıntılar zamanı Çinin Sincan bölgəsində aşkarlanmışdır.[4][5]
Toxar dili Hind-Avropa dillərinin tarixini və yayılma yollarını anlamaq baxımından mühüm əhəmiyyətə malikdir. Bu dil Hind-Avropa dillərinin Asiya qitəsinə qədər necə yayıldığını və bu dillərin təkamülündə hansı dəyişikliklərin baş verdiyini öyrənməyə imkan verir. Toxar dili və onun dialektləri dilçilərə Hind-Avropa dillərinin erkən tarixinə dair dəyərli məlumatlar təqdim edir.[6]