I. i. community, commune
II. s. communal, common; ~ torpağı common (land)
[ər.] сущ. 1. къадим. са чкада яшамиш жезвай агьалидин чпи-чеб идара ийидай ихтиярар авай садвал, тешкилат, кӀватӀал; 2
Tam oxu »\– ibtidai-icma quruluşunun əsas iqtisadi özəyi; istehsal vasitələri üzərində ictimai mülkiyyətə, kişilər və qadınlar arasında, yaşlılar və uşaqlar
Tam oxu »İCMA’ ə. 1) bir səslə qəbul edilmiş qərar; 2) bir neçə kənd və ya obadan ibarət dairə; 3) eyni millətdən və ya eyni təriqətdən olan adamlar
Tam oxu »I сущ. община: 1. форма объединения людей, характеризующаяся коллективным владением средствами производства и полным или частичным самоуправлением
Tam oxu »is. [ər.] 1. Qədimdə: hər hansı bir ərazi daxilində yaşayan əhalinin özünüidarə hüququna malik birliyi, təşkilatı
Tam oxu »