1. Güclü yağmurlardan və ya əriyən qarlardan əmələ gəlib, qarşısına gələn nə varsa alıb aparan su daşqını; daşqın. Yağışdan sonra güclü sel başladı.
– Dağlardan axan sellər alaçıqlara dolub, bəzilərini yumalayıb aparır.
Haray çəkib gəlir bahar; Daşır sellər, aşır sular.
Dağlara səs düşsün, çöllərə səda; Gurlayan sellərin dinlə səsini.
□ Sel kimi – müqayisələrdə: çoxluq, bolluq bildirir. Qan sel kimi axır. Pul sel kimi başından tökülürdü.
– Eşşək qulaqlarını sallamış, xamuş durmuşdu, Əhməd də göz yaşlarını sel kimi axıdaraq yalvarmağında davam edirdi.
Camaat, arvadlı-kişili, sel kimi axıb gəlirdi.
2. məc. Arasıkəsilmədən hərəkət edən insan kütləsi, izdiham, axın haqqında.
[Əbülhəsən bəy:] …Sən bu selin qarşısında dura bilməyəcəksən.
3. xüs. Bir yerdən çıxan maqnit, işıq, qaz və s. kütləsi. İşıq seli. Qaz seli.
