[ər.] сущ. варис (1. са кас кьейидалай кьулухъ, мукьвавилин ва я веси авунин рекьелди адан девлетдиз, мулкариз сагьиб хьанвай кас; varis olmaq варис х
Tam oxu »Ərəbcədir, irs, vərəsə sözləri ilə qohumdur. Bizdə oruncu sözü işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »ə. 1) birisinin mülkünə, malına və s. vəsiyyət yolu ilə yiyələnən şəxs; 2) ölən adamın yerini tutan və ya diri adamın öləndən sonra yerini tutacaq şəx
Tam oxu »сущ. 1. наследник, наследница: 1) тот, кто получает наследство, наследополучатель. Nəvəsi onun varisi oldu внук стал его наследником 2) перен
Tam oxu »is. [ər.] 1. Bir şəxsin ölümündən sonra, yaxın qohumluq və ya vəsiyyət yolu ilə onun var və mülkünə sahib olan adam; vərəsə, xələf
Tam oxu »